Όσοι παρευρέθηκαν την Κυριακή το απόγευμα στο ΓΣΠ, μπορούν να το πιστοποιήσουν, διότι υπήρξαν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες. Το αργότερο μετά την πρόκριση κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα και την παρθενική εξασφάλιση συμμετοχής σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, η Ομόνοια έχει στις τάξεις της έναν σούπερ σταρ, ένα αυθεντικό πρόσωπο λατρείας.
Για πάρτη του «σείστηκε» το γήπεδο κατά την είσοδό του, για πάρτη του άπαντες σηκώθηκαν να χειροκροτήσουν κατά την αποχώρησή του από αυτό. Ο Χένινγκ Μπεργκ, αυτό επιβεβαιώθηκε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο, δεν είναι πια απλά ο «αρχιτέκτονας» αυτής της Ομόνοιας.
Είναι το σήμα-κατατεθέν της και, στα μάτια των οπαδών της (και όχι μόνο αυτών) ο εγγυητής της επιτυχίας της. Είναι το σύμβολο της νέας εποχής της, ο βασικός λόγος περηφάνιας και η Νο1 πηγή αισιοδοξίας για το παρόν και το μέλλον.
Μέσα σε ένα χρόνο η δυσπιστία για τον τύπο «που δίνει έμφαση πρώτα στην άμυνα και μετά στην επίθεση» και «που συστηματικά δεν εξαντλεί τις αλλαγές του, ακόμη κι όταν το σκορ δεν είναι καλό για την ομάδα του» έχει μετατραπεί σε απόλυτη, σχεδόν τυφλή εμπιστοσύνη στις (όποιες) επιλογές του.
Άπαντες θα εκπλαγούν κατά κανόνα από αυτές, ελάχιστοι όμως θα επικρίνουν ή θα μεμψιμοιρήσουν. Το “Henning knows” (μοιάζει να) έχει εδραιωθεί στο υποσυνείδητο όλων στην Ομόνοια -πιο γρήγορα μεν, αλλά εξ ίσου στέρεα δε- όσο το περίφημο “Arsene knows” στην Άρσεναλ, μέχρι πριν λίγα χρόνια.
Πώς; Με τη μηδαμινή παρέκκλιση του Νορβηγού από τη γραμμή, τη φιλοσοφία και τη νοοτροπία του, όσο ξένες και αν φαίνονταν αυτές στην αρχή της θητείας του στο «τριφύλλι». Ο Μπεργκ, που πέρυσι έσπερνε, είναι απαράλλακτος με τον Μπεργκ, που αυτή τη σεζόν θερίζει.
Ο τρόπος δουλειάς στις προπονήσεις, η στελέχωση της ενδεκάδας, η ατομική βελτίωση των παικτών, η έμπρακτη εμπιστοσύνη στους νεαρούς, οι δημόσιες (εκθειαστικές) ονομαστικές αναφορές, η στήριξη στις κακές στιγμές, όλα ήταν εκεί από την πρώτη μέρα. Απλώς η επιτυχία, ως μεγεθυντικός φακός, φωτίζει και αναδεικνύει πτυχές του χαρακτήρα και της δουλειάς του, μέχρι πρότινος αθέατες.
Η σχεδόν τυφλή εμπιστοσύνη του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο από αντανάκλαση της αντίστοιχης εμπιστοσύνης της ομάδας στον προπονητή. Άπαντες είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένοι πίσω του και έτοιμοι να κάνουν ό,τι τους ζητήσει. Δίχως τον ελάχιστο δισταγμό, δίχως την παραμικρή αμφιβολία.
Ώρες-ώρες αποκομίζεις την αίσθηση ότι, αν περάσεις από το «Ηλίας Πούλλος» και ρωτήσεις «πετάει ο γάιδαρος;», η απάντησή που θα εισπράξεις (θα) είναι «αν το λέει ο Μπεργκ, πετάει» Και αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση του Νορβηγού, η βάση όσων έχει πετύχει ή/και θα πετύχει με την Ομόνοια.
