Οι σκληροί του παρελθόντος είναι είδος προς εξαφάνιση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Λείπουν πλέον παίκτες όπως Ρό(κ)ι Κιν. Ένας τύπος που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Θα υπερασπιζόταν μέχρι τέλους την ομάδα του, θα αμυνόταν ως το θάνατο για τον εαυτό του. Είχε παντού και πάντα δίκιο, ανεξαρτήτως του τι είχε προηγηθεί.
Παιδί εργατικής οικογένειας, έμαθε από πιτσιρικάς να "επιβιώνει" στα δύσκολα, ενώ τα χρόνια της προπονητικής εξοικείωσης στην πυγμαχία τον έκαναν ατρόμητο!
Το τσαγανό που διακατείχε τον παλαίμαχο Ιρλανδό, ο τσαμπουκάς του εντός κι εκτός γηπέδου, μνημονεύονται ακόμη και σήμερα.
Η ιστορία με τον συμπαίκτη του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Γκάμπριελ Χάιντσε, τη σεζόν 2004-05, είναι άλλο ένα... βίαιο παράδειγμα. Ο ίδιος ο Αργεντινός στόπερ τη διηγήθηκε λέγοντας πως "είχαμε χάσει ένα παιχνίδι κι έφυγα πρώτος για τ' αποδυτήρια γιατί το συνήθιζα. Ο Ρόι ήταν ο δεύτερος. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν μετά την ήττα. Δεν ήξερα αγγλικά, πέρα από τις κακές λέξεις. Άκουσα το όνομά του κι ένα άντε γα... Κατάλαβα τι είχε πει και σηκώθηκα όρθιος μπροστά του. Μπροστά σ' αυτό το είδωλο, έναν υπέροχο τύπο που τον αγαπούσαν όλοι και του απάντησα 'εσύ άντε γαμ...' Δεν θυμάμαι τι συνέβη μετά. Μόνο ότι βγήκα... νοκ άουτ".
Ο Κιν έχει χαρακτηρίσει τον Χάιντσε "άλλο ένα καλό παιδί". Σκεφτείτε να είχε αρνητική άποψη για το χαρακτήρα του. Ίσως τον είχε στείλει στο νοσοκομείο.
