Ούτε 48 ώρες δεν έμεινε ζωντανή η ιδέα της περιβόητης Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας. Η ιδέα κάποιων να μετατρέψουν το ποδόσφαιρο σε ένα πετυχημένο επιχειρηματικό πλάνο.
Η μια ομάδα μετά την άλλη αποχωρούν από την ιδέα αυτή μετά την αφόρητη πίεση που δέχθηκαν από τον φίλαθλο κόσμο. Πολλοί το χαρακτηρίζουν ως νίκη των οπαδών. Είναι μια νίκη του ποδοσφαίρου. Γιατί την στρογγυλή θεά την λατρεύεις από νεαρή ηλικία, από τα πρώτα σου βήματα μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου.
Γιατί στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί κανένας επιχειρηματίας όπως ο Φλορεντίνο Πέρεθ να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες για να ξεχρεώσει τα δικά του λάθη.
Γιατί το ποδόσφαιρο, από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη και αν προέρχεσαι ανεξαιρέτως πνευματικής μόρφωσης και εργασίας, την ημέρα και την ώρα του αγώνα αποβάλεις την οποιαδήποτε ταυτότητα και γίνεσαι οπαδός. Διανύεις χιλιόμετρα για να ζήσεις την ένταση, την χαρά, την λύπη, τα έντονα συναισθήματα που σε προκαλεί το ποδόσφαιρο.
Το ποδόσφαιρο μετά το φιάσκο της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, απέδειξε ότι διοικείται από τον φίλαθλο κόσμο. Αυτός είναι το Α και το Ω. Αυτός είναι που θα αγοράσει το εισιτήριο διαρκείας, τα διάφορα προϊοντα που παράγει η κάθε ομάδα και από τα οποία εισπράττονται εκατομμύρια. Ο φίλαθλος είναι αυτός είτε είναι πρόεδρος ο τάδε θα είναι κάθε ώρα, κάθε ημέρα, όλο τον χρόνο δίπλα στην ομάδα. Είναι αυτός που στις χαρές πανηγυρίζει και στις λύπες στηρίζει την ομάδα και όχι όπως πολλοί πρόεδροι την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Το καλύτερο θέαμα που δόθηκε σε αυτούς της Ευρωπαϊκής Σουπερ Λιγκ είναι ότι το ποδόσφαιρο ανήκει στον λαό του και σε κανέναν άλλον.
