Στο τελευταίο παιχνίδι της σε προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ 2020/21 η Ομόνοια στοχεύει να εξαντλήσει όσες πιθανότητες της έχουν απομείνει για είσοδο στους ομίλους.
Είναι αδιαμφισβήτητο πως οι συνθήκες, υπό τις οποίες θα επιχειρήσει την υπέρβαση, απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ιδανικές. Το 0-2 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», η απουσία κόσμου, η απώλεια δύο βασικών μονάδων (ελέω κορωνοϊού) εκτοξεύουν σε δυσθεώρητα ύψη τον ούτως ή άλλως πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας που έχει η αποστολή των «πρασίνων» απέναντι στον Ολυμπιακό.
Το «τριφύλλι» έχει επιχειρήσει 18 φορές να ανατρέψει εκτός έδρας ήττα του στο πρώτο παιχνίδι. Το έχει πετύχει μόλις τέσσερις, όλες έπειτα από ήττα με διαφορά ενός τέρματος. Στις τρεις περιπτώσεις που έπρεπε να (υπερ)καλύψει διαφορά δύο τερμάτων, αποκλείστηκε. Το ενδιαφέρον και ιδιόμορφο της υπόθεσης είναι πως και στις τρεις περιπτώσεις απέναντί του είχε έναν σύλλογο από τη Ρουμανία.
Το 1987, στο β’ γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, οι «πράσινοι» ηττήθηκαν 3-1 από τη Στεάουα στο Βουκουρέστι και 2-0 στη Λευκωσία. Το 2005, στον β’ προκριματικό γύρο του Κυπέλλου UEFA, ηττήθηκαν 3-1 από την Ντινάμο στο Βουκουρέστι και επικράτησαν 2-1 επί κυπριακού εδάφους. Τέλος, το 2009, στον γ’ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ, ηττήθηκαν 2-0 από τη Βασλούι στη Ρουμανία και αναδείχθηκαν ισόπαλοι 1-1 στο ΓΣΠ.
Με άλλα λόγια, ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη μη ρουμανική ομάδα, κόντρα στην οποία η Ομόνοια καλείται να ανατρέψει μια εκτός έδρας ήττα με διαφορά δύο τερμάτων. Μένει να φανεί, αν εκτός από τη χώρα του αντιπάλου θα αλλάξει και η τύχη του «τριφυλλιού»…
