Η επιβεβαίωση πως UEFA και FIFA τρέμουν ότι οι μεγάλοι πάνε ολοταχώς για τη European Super League δεν άργησε. Από το πρωί της Τετάρτης (24/3) άρχισε η διαρροή πληροφοριών που θέλουν την UEFA να ετοιμάζεται να ανακοινώσει ουσιαστικά την απόφασή της να καταργήσει το Financial Fair Play, τουλάχιστον με την μορφή που αυτό είχε κατά τη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας.
Στο εξής οι σύλλογοι θα ξοδεύουν χωρίς τον φόβο μιας αυστηρής τιμωρίας, δηλαδή της αποβολής τους από το Champions League. Με άλλα λόγια, η UEFA ικανοποιεί, το ένα πίσω στο άλλο, όλα τα αιτήματά των μεγάλων και τους κάνει συνέταιρους στην επιχείρησή της, προκειμένου να καταφέρει να τους κρατήσει στο Champions League.
Αυτή θα είναι μια απόφαση που θα αλλάξει το καθεστώς του ποδοσφαίρου, όπως το γνωρίσαμε την τελευταία 10ετία. Θα διαμορφώσει μια νέα συνθήκη, κατά της οποίας τη διάρκεια οι πλουσιότεροι θα αγοράζουν τα πάντα και θα γίνουν ακόμη πιο δυνατοί, συρρικνώνοντας τις πιθανότητες για εκπλήξεις στην κορυφαία διοργάνωση των συλλόγων.
Σύμφωνα με ένα σημερινό, πολύ αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Gazzetta dello Sport, η UEFA έχει ήδη υποσχεθεί στους μεγάλους ότι αυτοί θα μπορούν να ξοδεύουν με πολύ αυξημένα όρια στις μεταγραφικές αγορές. Και μάλιστα δεν έχει μείνει στα λόγια, αλλά πρόκειται να θέσει τους νέους κανόνες που έχει ετοιμάσει υπόψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε τηλεδιάσκεψη που είναι προγραμματισμένη για την Παρασκευή, ώστε εκ των υστέρων να προχωρήσει σε ανακοινώσεις, εφόσον φυσικά προηγουμένως έχει πάρει το «οκ» των μεγάλων. Οι νέοι κανόνες θα τεθούν σε πιλοτική εφαρμογή από το 2022 και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται πλήρως από το 2023.
Η γενική ιδέα της διαφοροποίησης των νέων κανόνων από τους προηγούμενους είναι η εξής: μέχρι σήμερα, μια ποδοσφαιρική εταιρεία ήταν υποχρεωμένη «να ξοδεύει όσα μαζεύει». Από αύριο θα μπορεί «να ξοδεύει όσα εκείνη το θεωρεί απαραίτητο, αλλά χωρίς να σπαταλάει». Πιο αφηρημένα γίνεται; Ο νέος κανονισμός είναι πιθανό να εισάγει στο ποδόσφαιρο την έννοια του salary cap, δηλαδή να καθιερώσει το ανώτατο όριο μισθών, με τους παραβάτες να πληρώνουν μιας μορφής φόρο πολυτελείας, του οποίου η καθιέρωση θα λειτουργεί, υποτίθεται, αποτρεπτικά στη συνείδηση των εταιρειών. Μ’ άλλα λόγια, όποιος κάνει κέφι θα κάνει τη «ζημιά» του στις μεταγραφές κι ύστερα θα πληρώνει ένα πρόστιμο.
Οι πληροφορίες σχετικά με το πώς θα ορίζεται το όριο κόστους του ποδοσφαιρικού τμήματος κάθε εταιρείας είναι για την ώρα συγκεχυμένες. Όλες οι πληροφορίες οδηγούν στην εκτίμηση ότι κάθε εταιρεία θα έχει, με βάση την οικονομική της κατάσταση, ένα όριο εξόδων σε μισθούς και αντίτιμο αγοράς ποδοσφαιριστών, αλλά δεν είναι ακόμη γνωστή η μέθοδος καθορισμού αυτού του ορίου.
Γίνεται σαφές μέσα από τα ρεπορτάζ και τις πληροφορίες που διοχετεύονται από τους συλλόγους και διασταυρώνονται από στελέχη της UEFA ότι οι αθλητικές πειθαρχικές τιμωρίες θα εξαφανιστούν, δηλαδή δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος αποβολής από διοργάνωση ή ποινή απουσίας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, παρά μόνο μεγαλύτερες οικονομικές κυρώσεις για τους παραβάτες.
Προφανώς δεν θα εκπλαγεί κανείς με την πληροφορία ότι τις μεγαλύτερες πιέσεις για την κατάργηση, ουσιαστικά, του FFP τις ασκούν οι αγγλικοί σύλλογοι, δηλαδή οι πλουσιότερες ποδοσφαιρικές εταιρείες του πλανήτη - αυτές που έχουν λεφτά αλλά δεν μπορούσαν να τα διαθέσουν υπό τον φόβο της τιμωρίας αποβολής τους από το Champions League. Σε ότι αφορά την UEFA, στο εξής οι πλούσιοι θα είναι ελεύθεροι να ξοδεύουν αβασάνιστα. Γίνεται πλέον απολύτως σαφές ότι προκειμένου να τους κρατήσει στο Champions League η UEFA δίνει την ευκαιρία στους μεγάλους συλλόγους να το μετατρέψουν σε κλειστή λίγκα μέσω της οικονομικής δύναμής τους. Θα δυναμώσουν περισσότερο και θα ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα εμφάνισης μιας ομάδας - έκπληξη, δηλαδή μιας εταιρείας με πολύ μικρότερο λειτουργικό κόστος.
Αν όλα αυτά συμβούν, στο εξής το Champions League θα είναι η διοργάνωση μόνο για τους πολύ μεγάλους, τους πολύ δυνατούς. Το Europa League θα δυναμώσει, διότι θα βρουν σε αυτό στέγη όλοι οι σύλλογοι μεσαίου κυβισμού, παραμερίζοντας τους «φτωχότερους». Και τι θα γίνει με τους «αδύναμους» και τους «φτωχούς» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου; Θα μπουν στο Conference League, την τρίτης κατηγορίας διοργάνωση της UEFA. Και αύριο μεθαύριο ενδεχομένως να τους προταθεί η συμμετοχή και σε μια μικρότερη λίγκα, σαν την βαλκανική, την οποία μελετούν η FIFA με την UEFA ως μια ιδέα για να δημιουργήσουν ακόμη ένα τηλεοπτικό ποδοσφαιρικό προϊόν.
Καιρό με τον καιρό οι Έλληνες συνειδητοποιούσαμε ότι το σεντόνι του Champions League απομακρύνεται από τα ελληνικά γήπεδα. Μέχρι χθες «τα βάζαμε» με την πορεία των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Από σήμερα πρέπει να τα βάζουμε και με τη μοίρα μας. Οικονομικά - επιχειρηματικά δεν ανήκαμε ποτέ στην ελίτ. Ο αθλητισμός κάποτε αποτελούσε εξαίρεση. Το ποδόσφαιρο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ψηφιακής επανάστασης δεν είναι αθλητισμός, είναι βιομηχανία παραγωγής ψυχαγωγικού θεάματος, η οποία διαρκώς μεγαλώνει, όσο μεγαλώνει η ανάγκη για τηλεοπτικό προϊόν. Κι όταν η συζήτηση γίνεται επιχειρηματική, το ελληνικό ποδοσφαιρικό προϊόν δεν θα μπορούσε να έχει καμία τύχη να φανεί ανταγωνιστικό διότι επιχειρηματικά δεν έχει απολύτως κανένα νόημα μια επένδυση για την αγορά πρώτων υλών, δηλαδή ποδοσφαιριστών, που επιτρέπουν την δημιουργία ανταγωνιστικού προϊόντος.
Αυτή η κοσμογονική αλλαγή που ετοιμάζεται να κάνει η UEFA δημιουργεί την ανάγκη να δημιουργήσουν και να λειτουργήσουν όλες οι λίγκες το δικό τους σύστημα Financial Fair Play, διότι σε διαφορετική περίπτωση οι δυνατοί του κάθε πρωταθλήματος χωρίς το άγχος της τιμωρίας από την UEFA θα μπορούν να ξοδέψουν ελεύθερα και να επιβληθούν μέσω της οικονομικής δύναμής τους περισσότερο από ποτέ στη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας. Πρόκειται για μια αδιανόητα μεγάλη αλλαγή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, η οποία διαταράσσει πλήρως την σημερινή ισορροπία.
