Η Πάφος FC κατάφερε το... άπιαστο -για πολλούς, βάση δεδομένων- στην «παρθενική» της παρουσία στην Ευρώπη. «Τρεις στις τρεις» προκρίσεις στο Κόνφερενς Λιγκ, ισάριθμες ανατρέποντας το σκορ. Δεν της στάθηκε καμία ήττα εμπόδιο στην εν λόγω διοργάνωση, παίζοντας και σε ένα γήπεδο που δεν είναι η φυσική της έδρας.
Για την ομάδα του Καρσέδο ξέραμε πως δεν έχει εμπειρία στην Ευρώπη και αυτό συγκαταλεγόταν στα αρνητικά όταν ξεκινούσε το «ταξίδι» της. Με την πάροδο του χρόνου και παιχνίδι με παιχνίδι, έβγαινε στο γήπεδο η εμπειρία και η ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών. Ο Ζάιρο για παράδειγμα, δεν σκόραρε ούτε την Πέμπτη (29/8), αλλά από δική του επιμονή ήρθε το 1-0 στη ρεβάνς που έδωσε το έναυσμα για την ανατροπή.
Ο Ζάζα έδειξε τρομερή βελτίωση σε σχέση με πέρσι, που μας είχε ήδη προϊδεάσει για την κλάση του. Ο Λούκασεν κι ο Σούνιτς ήρθαν στην ομάδα για να προσφέρουν αυτό που έλειπε σε μεσαία γραμμή και άμυνα αντίστοιχα. Ηρεμία, καθαρό μυαλό και ουσιαστική παρουσία. Και όχι σε απλά παιχνίδια. Αλλά σε μεγάλα!
Κι ο Καρσέδο, βγάζει στους ποδοσφαιριστές ότι έμαθε από τα λάθη του. Εφαρμόζει τα δικά του «θέλω» με αυτά των ποδοσφαιριστών και έχοντας κατασταλάξει στον τρόπο που χρειάζεται να παίξει η Πάφος FC, παίρνει το μάξιμουμ απ' όλους.
Εν κατακλείδι, η Πάφος FC δείχνει πιο ενισχυμένη σε σχέση με την περασμένη σεζόν και εφόσον η σεζόν ξεκίνησε με μια τέτοια επιτυχία, ουδείς μπορεί να μην την υπολογίζει για κάτι πολύ καλύτερο και στον θεσμό του πρωταθλήματος, όχι μόνο στην Ευρώπη.
