Δεν πανηγύρισαν και αυτό έχει την σημασία του

Η Ομόνοια ήταν αουτσάιντερ στην Τούμπα.. Η ισοπαλία είναι χωρίς αμφιβολία πολύ καλό αποτέλεσμα. Θα περίμενε  με το τελικό σφύριγμα κάποιος να δει κάποιους πανηγυρισμούς, κάποια υψωμένα χέρια, κάποιες τέλος πάντων έντονες αντιδράσεις χαράς. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Μόνο μερικά χάι φάιβ κτλ.... Όλα αυτά σε παρθενικό αγώνα σε όμιλο Γιουρόπα Λιγκ και με εκτός έδρας βαθμό. 

Οι δηλώσεις είχαν ανάλογο τόνο: Σημαντική ισοπαλία, προσθέτει "πόντους" στο μπόι της Ομόνοιας αλλά ως εκεί. Έχουν σημασία όλα αυτά στην νοοτροπία και την κουλτούρα. 

 Οι "πράσινοι" ήξεραν με το τέλος του αγώνα ότι πρώτα από όλα πήραν αυτό που δικαιούντο. Με βάση την προσπάθεια τους. Ούτε τύχη χρειάστηκαν, ούτε τις συγκυρίες. Ούτε "απέδρασαν", ούτε "άντεξαν".Πιθανότατα μάλιστα, αν δούμε μπροστά και πίσω από τις λέξεις ή τις αντιδράσεις, όλοι στο μυαλό τους ένιωσαν ότι κάποιες στιγμές (το λάθος στο γκολ, η ευκαιρία Τζιωνή, 3-4 πολύ καλές προϋποθέσεις και 2-3 σημαντικά διαιτητικά λάθη) , μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε διπλό.

Το κυριότερο είναι όμως ότι στην Ομόνοια αντιλαμβάνονται ότι το στάτους της ομάδας αλλάζει, μεγαλώνει όπως είπε και ο Παπουλής.. Υπάρχει λοιπόν πλέον μία αυξημένη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες, αυτοπεποίθηση.. Όταν το νιώθεις αυτό, έχοντας φυσικά σωστή εκτίμηση των δυνάμεων σου, σηκώνεις και τον πήχη των απαιτήσεων. Η Ομόνοια ένιωθε από πριν πως μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα στην Τούμπα. Το πήρε με το σπαθί της και χειρίστηκε σεμνά και ισορροπημένα την τελική κατάληξη του αγώνα. 
 

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο