Στην τελευταία αγωνιστική της σεζόν 2020-21 η Μίλαν νίκησε εκτός έδρας την Αταλάντα (0-2) και εξασφάλισε την επιστροφή της στο Champions League για πρώτη φορά έπειτα από 8 χρόνια. Μετά ήρθαν οι πανηγυρισμοί, μετά ήρθε το Euro και πλέον υπάρχει η μεταγραφική περίοδος. Δύσκολα θα σκεφόταν κανείς τι συνέβη και οι Rossoneri επέστρεψαν στη διοργάνωση που περισσότερες φορές έχει κατακτήσει μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης.
Όλα πρώτοι εδώ. Αυτό συνέβη επειδή κανένας παίκτης του ρόστερ δεν είχε τη φανέλα με τον αριθμό 9 στην πλάτη. Ψέματα. Την είχε ο Μάντζουκιτς από τον Ιανουάριο και μετά, όταν ήρθε ελεύθερος. Ο Κροάτης δεν έπαιξε ούτε 90 λεπτά σε 7 αγώνες σύνολο, οπότε το περίεργο θα ήταν να έχει σκοράρει. Ούτε ο Ζλάταν, ούτε ο Ραφαέλ Λεάο, ούτε ο Ρέμπιτς, που έπαιξαν στη θέση 9 χωρίς όμως να φοράνε το 9. «Θα είσαι Νο9 αλλά δεν θα είσαι».
Το Σάββατο στις 17/07 η Μίλαν ανακοίνωσε την απόκτηση του Ολιβιέ Ζιρού και ο Γάλλος φορ πήρε μια απόφαση που βάζει σε κίνδυνο τα τελευταία χρόνια της καριέρας του. Και τις ελπίδες της ομάδας του για κάτι καλό. Πήρε τη φανέλα με το 9, την οποία κανείς δεν είχε και κανείς δεν ζητούσε. Ακολουθεί το γιατί…
Το 2011-12 ήταν η τελευταία χρονιά της ποδοσφαιρικής καριέρας του Πίπο Ιντζάγκι. Του τελευταίου τεράστιου Νο9 που είχε η Μίλαν. Από τότε μέχρι σήμερα, είναι 10 οι παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα του SuperPippo και κοντά στα 10 χρόνια μετά, το κοντέρ δεν έχει γράψει ούτε 30 γκολ. Το 2019-20 ο Τσίρο Ιμόμπιλε της Λάτσιο έβαλε μόνος του 36 τέρματα.
«Εντάξει ρε φίλε», θα μου πεις. «Σιγά τους παίκτες που είχαν στην επίθεση, ήθελες να βάλουν και γκολ;». Ντάξει, δεν είχε και τους κορυφαίους στο peak τους, όμως Φερνάντο Τόρες, Γκονσάλο Ιγουαΐν, [άντε και] Αντρέ Σίλβα, έχουν δείξει πραγματάκια στην καριέρα τους.
Η ιστορία με τον Κρίστοφ Πιάτεκ είναι η απόλυτη απόδειξη για το ότι με τη φανέλα, κάτι παίζει. Τον Πολωνό, «νέο Λεβαντόβσκι» μπορεί να μην τον έλεγες, όμως στο πρώτο του 6μηνο στην Serie A το 2018-19, δεν σταματούσε να τα κολλάει με την Τζένοα. Πάει λοιπόν ο Λεονάρντο [σήμερα τεχνικός διευθυντής της Παρί Σεν Ζερρμέν] τον Ιανουάριο και λέει στους Rossoblu. «Πόσα;». «35», λένε οι Γενοβέζοι. Ο Βραζιλιάνος δεν είναι τύπος που θα κάτσει να σκάσει με τέτοια. «Πάρτε τα» απαντάει και ο «Πιστολάς» αφικνείται στο San Siro.
Στη συνέχεια, ο Λέο είχε μια καλή ιδέα. Να μην πάρει δηλαδή ο ‘νέος’ το 9 αμέσως. «Δείξ’ τα και το καλοκαίρι εδώ είμαστε». Και όλα πήγαν εκπληκτικά. Με το 19 στην πλάτη ο Πιόντεκ έβαλε 9 τεμάχια στο δεύτερο μισό του Campionato και κέρδισε με την αξία του τη βαριά φανέλα. Αυτό ήταν. Την επόμενη σεζόν, σταμάτησε να σκοράρει. Μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα, είχε βάλει 4 γκολ και έφυγε για την Χέρτα Βερολίνου, η οποία έδωσε τελικά 24 εκατ. ευρώ.
«Είναι κάτι μεταφυσικό, μπορεί να έχουν γίνει μάγια» έχει πει παρουσιαστής του καναλιού της Μίλαν. «Μετά τον Ιντζάγκι, κανένας δεν είχε καμία τύχη. Το σώμα και η ενέργειά του, βρίσκονται ακόμα μέσα στη φανέλα, οι οπαδοί τον αγαπούσαν πάρα πολύ».
Η παρέλαση των επιθετικών ξεκινά με τον Αλεξάντρε Πάτο, ο οποίος το καλοκαίρι του 2012 έδωσε το 7 που είχε από την πρώτη μέρα για να πάρει το 9. Ύστερα από 6 μήνες γεμάτους τραυματισμούς κατάφερε να παίξει 4 ματς, δεν πέτυχε ούτε ένα γκολ και παραχωρήθηκε στην Βραζιλία.
