Το μοτίβο της ΑΕΛ συνεχίστηκε και στο ΓΣΠ.
Εδώ και πέντε αγωνιστικές οι «γαλαζοκίτρινοι» οδεύουν από (εκτός έδρας) ήττα σε (εντός έδρας) νίκη.
Το κοντέρ καταγράφει ήδη έξι ήττες, ωστόσο αυτή κόντρα στον ΑΠΟΕΛ συνδυάστηκε με την πιο ελπιδοφόρα και υποσχόμενη απόδοση.
Κόντρα σε Πάφο (1-3), Απόλλωνα (0-2), Ανόρθωση (1-3), Εθνικό (0-1) και Νέα Σαλαμίνα (1-2) η εικόνα των «λεόντων» ήταν παρασάγγας πιο απογοητευτική.
Όσο κι αν ο Τόνι Κόσκελα μίλησε για υπερβολικό σεβασμό της ομάδας του προς τον αντίπαλο, όσο κι αν η εμφάνιση στο δεύτερο μέρος ήταν πιο ελκυστική στο μάτι των περισσοτέρων, τα hard facts δεν αλλοιώνονται.
Το πρώτο είναι πως η ΑΕΛ ηττήθηκε από ένα τέρμα πανέμορφο μεν, άκρως τυχερό και σπάνιο δε -ο Μπέκερ το γνώριζε ήδη από το επόμενο δευτερόλεπτο πως ούτε η εκτίμηση της φάσης ούτε η αντίδρασή του ήταν η ενδεδειγμένη.
Το δεύτερο είναι πως στα εκτός έδρας παιχνίδια του λεμεσιανού συλλόγου μέχρι τώρα δεν έχει σημασία ούτε πότε θα δεχτεί το γκολ ούτε πότε θα δημιουργήσει ευκαιρίες. Σημασία έχει μόνο να μη δεχτεί γκολ, διότι κατά κανόνα δεν θα έχει απάντηση.
Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: με οκτώ γκολ παθητικό στο ΑΛΦΑΜΕΓΑ η ΑΕΛ έχει συλλέξει 10 βαθμούς, με εννέα γκολ παθητικό ως φιλοξενούμενη έχει πάρει μόλις τρεις. Γιατί; Διότι εντός έδρας έχει πετύχει 9 γκολ, ενώ εκτός έδρας μόλις τρία.
Μετά το σύστημα (3-4-2-1 πλέον) ο Κόσκελα γνωρίζει πλέον άριστα πού πρέπει να επέλθει η επόμενη αλλαγή στην ομάδα του.
