Είναι ίσως η 1η φορά μετά από μήνες, ίσως και χρόνο που η Ομόνοια έφυγε από το γήπεδο κάποια αρνητικά μηνύματα. Για να είμαστε ακριβείς, αναφερόμαστε στην διαχείριση και μόνο. Στο 28' έμοιαζε να κάνει τον ιδανικό περίπατο να χτίζει μία επαγγελματική νίκη, στα τελευταία 28 λεπτά έπαιζε με την ψυχή στο στόμα. Αυτά δεν είναι συνήθη χαρακτηριστικά της Ομόνοιας του Μπεργκ
Υπάρχει εξήγηση; Υπάρχει. Η Ομόνοια λογικά μετά το 2-0 και ειδικά με την εναρξη της επανάληψης έριξε ταχύτητα, αλλά μάλλον το παράκανε. Έδωσε γήπεδο, κατά την άποψη μας έδωσε όμως περισσότερο από το κανονικό. Το είχε ξανακάνει στο παρελθόν, με ομάδες παρόμοιου βεληνεκούς, με το ίδιο προβάδισμα, αλλά δεν το είχε πληρώσει με παραβίαση και άγχος. Τότε είχε το άλλοθι της υπό εξέλιξης ομάδα, τώρα δεν ισχύει. Είχε χώρους για να σκοτώσει στην κόντρα το ματς, αλλά δεν τους αξιοποίησε... Κακή και η επιλογή του Λανγκ στην φάση της κόκκινη. Έπρεπε γενικώς η Ομόνοια να είναι πιο πειστική. Λόγω ποιότητας, νοοτροπίας και χημείας.
Παρόμοιες εμφανίσεις υπό τέτοιες συνθήκες (ροή παιχνιδιού που την βολεύει) πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό είναι δεδομένο. Υπάρχει λόγος ανησυχίας; Όχι, η Ομόνοια του Μπεργκ δεν δίνει συχνά δικαιώματα και είναι βέβαιο πως ο Νορβηγός μακριά από κάμερες θα το αναλύσει με τους παίκτες του.
Δεδομένο είναι επίσης ότι η Ομόνοια κέρδισε μία σημαντικότατη νίκη. Σε ένα απόγευμα που δεν έφτασε στα συνηθισμένα της επίπεδα. Στα δευτέρια θα γραφτεί η νίκη και όχι η εικόνα. Αυτά τα αγχώδη, σκληρά διπλά είναι σε πολλές περιπτώσεις που κάνουν την διαφορά στο τέλος. Η Ομόνοια πρόσθεσε στον λογαριασμό της άλλους τρεις βαθμούς, συνεχίζει να πάει εξαιρετικά στο δίπολο Κύπρος-Ευρώπη και θα μεταβεί με ακμαίο ηθικό στο ιστορικό ραντεβού της Τούμπας. Με όλο της το οπλοστάσιο.
Ο Ζόρντι και ο Σιεχού πήραν χρόνο (από τα κέρδη της σημερινής μέρας η παρουσία τους), ο Παπουλλής είναι στο πλάνο, ενώ λογικά έτοιμος θα είναι έστω και για τον πάγκο ο Τιάγκο.
