Δύο αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση της α’ φάσης του πρωταθλήματος Ομόνοια και Πάφος έχουν έναν κοινό στόχο: τη βελτίωση του πλασαρίσματός τους κατά μία θέση.
Οι «πράσινοι» θέλουν να εκκινήσουν τα πλέι οφ από την κορυφή της βαθμολογίας, ο παφιακός σύλλογος από την έκτη, προκειμένου να συμμετάσχει στον πρώτο όμιλο της β’ φάσης.
Τις δύο ομάδες χωρίζουν 28 βαθμοί, που προφανώς δεν καλύπτονται, τις «ενώνει» ωστόσο η… αλλεργία στην εξάντληση του αποθεματικού τους σε αλλαγές στη διάρκεια ενός αγώνα.
Ο Χένινγκ Μπεργκ είχε δώσει από την περασμένη σεζόν ένα πολύ σαφές δείγμα γραφής στο συγκεκριμένο θέμα και εν πολλοίς συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό και αυτή τη χρονιά. Μολονότι στις πρώτες 10 αγωνιστικές, στις οποίες επιτρέπονταν τρεις αλλαγές, μόνο μια φορά δεν έφτασε στο όριο (σ.σ. έμεινε στις δύο), στις επόμενες 14 (με πέντε αλλαγές στο χέρι) μόνο μια φορά εξάντλησε το αποθεματικό του (στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Καρμιώτισσα στη 15η αγωνιστική).
Η Πάφος, από την άλλη, πορεύεται ήδη με τον τρίτο προπονητή της στη σεζόν (Κάμερον Τόσακ, Ντμίτρο Μιχαϊλένκο, Στιβ Κωνσταντινίδης), αλλά ήδη έχει αποδειχθεί πιο… φειδωλή ακόμη και από τον Νορβηγό τεχνικό της Ομόνοιας στο θέμα των αλλαγών.
Στις πρώτες 10 αγωνιστικές, όταν επιτρέπονταν τρεις αλλαγές, τις εξάντλησε μόνον έξι φορές, ενώ από την 11η και μετά (πέντε αλλαγές διαθέσιμες) έχει προχωρήσει και στις πέντε μόνον σε δύο παιχνίδια (με Ολυμπιακό τη 18η και με Νέα Σαλαμίνα τη 19η αγωνιστική).
Με άλλα λόγια, το «τριφύλλι» έχει εξαντλήσει τις αλλαγές του δέκα φορές στη σεζόν, ενώ η Πάφος εννέα. Η πρωτοκαθεδρία της, ωστόσο, δεν εδραιώνεται μόνον πάνω σε αυτό. Στις 14 περιπτώσεις που έκανε λιγότερες αλλαγές από τις επιτρεπόμενες η Ομόνοια προχώρησε τέσσερις φορές σε δύο αλλαγές και από πέντε σε τρεις και τέσσερις αλλαγές.
Από την άλλη, ο παφιακός σύλλογος στις 15 περιπτώσεις που δεν εξάντλησε το αποθεματικό του δύο φορές έκανε μόνο μία αλλαγή, επτά φορές μόνον δύο αλλαγές, τέσσερις φορές προχώρησε σε τρεις αλλαγές και δύο φορές σε τέσσερις. Τέτοια… τσιγκουνιά ούτε ο Μπεργκ!
