Το πείραμα του Μπεργκ όσον αφορά την εντεκάδα στον επαναληπτικό αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ απέτυχε, θα λέγαμε σχεδόν παταγωδώς, αφού για μεγάλο διάστημα, η Ομόνοια είχε παθητικό ρόλο.
Είδαμε ποδοσφαιριστές που πρώτη φορά έπαιζαν μεταξύ τους, ποδοσφαιριστές που δεν είχαν τη χημεία και την κατάλληλη συνοχή, ώστε η ομάδα ν' ανταποκριθεί σε τέτοιου είδους παιχνίδι και τον Χένινγκ Μπεργκ να ρισκάρει τόσο πολύ, κάτι που φυσικά δεν του βγήκε. Δεν στεκόμαστε στον αποκλεισμό, αλλά στο βάθος που τελικά η Ομόνοια έχει ή δεν έχει;
Η κίνηση του Μπεργκ να κάνει τόσες πολλές αλλαγές στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ, έδειξε ότι η ομάδα δεν έχει αυτό το βάθος που χρειάζεται και ό, τι υπάρχει μία κλασσική και προβλέψιμη εντεκάδα που χρησιμοποιείται στα πλείστα παιχνίδια. Είναι έτσι όμως; Στην Ομόνοια υπάρχει ποιότητα, οι Μαυρίας – Μποτεάκ – Κίκο – Γκόμες – Παπουλής, είναι ποδοσφαιριστές εντεκαδάτοι, όταν όμως δεν παίρνουν τον κατάλληλο χρόνο συμμετοχής, τότε τα αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα.
Ένας ποδοσφαιριστής χρειάζεται χρόνο και τα απαραίτητα αγωνιστικά λεπτά, ώστε να προετοιμαστεί κάπως το έδαφος για εντεκάδα. Το να ρίξεις στα βαθιά παίκτες με αρκετή αποχή, όση ποιότητα και να έχουν και ν’ αναμένεις αποτελέσματα, αυτό είναι κάπως αδύνατον.
Έτσι την έπαθε και ο Μπεργκ που γνώρισε τον αποκλεισμό από το κύπελλο. Πλέον ο Νορβηγός επικεντρώνεται στο πως θα παρουσιάσει πανέτοιμη την ομάδα του στο σημερινό ντέρμπι, με στόχο να πάρει μια μεγάλη νίκη με την ΑΕΛ και να κάνει σημαντικό άλμα για το πρωτάθλημα.
