H Oμόνοια απέκτησε σχεδόν μία ομάδα το Καλοκαίρι. Στατιστικά έφερε παίκτες με αμέτρητες εμπειρίες από Πριμέρα Ντιβιζιόν και κορυφαία πρωταθλήματα. Θεωρητικά έφερε και μπόλικη ποιότητα, αλλά από η θεωρία από τη πράξη απέχει αμέτρητα χιλιόμετρα.
Ένας και μόνο παίκτης απέδειξε με το παραπάνω ότι ανταποκρίνεται απόλυτα στο βιογραφικό του. Ζόρντι Γκόμεζ. Αφήστε τα 2 γκολ στο περιθώριο.
Ο Ισπανός είναι σαν να κουβαλά όλη την ομάδα στη πλάτη του, την κρατά από το χέρι και την τραβάει μπας και πάρει μπροστά. Είναι ο μόνος που σε εκείνα τα (πολλά) νεκρά διαστήματα μένει ήρεμος και προσπαθεί να κοντρολάρει τη κατάσταση.
Πάντως δεν είναι όλα τυχαία. Πέρα από τη ποιότητα και τη νοοτροπία, το ότι ο Γκόμεζ είναι ο μόνος που δεν έκανε προετοιμασία (μάλλον χρειάζονται εισαγωγικά) με την ομάδα παίζει ρόλο. Ήρθε έτοιμος από τη Λέφσκι και τα πνευμόνια του αντέχουν.
Για να γίνει πιο κατανοητή η αξία του, αφαιρέστε τον από την εξίσωση, φανταστείτε την ομάδα χωρίς αυτόν.
Όμως ο Γκόμεζ πρέπει να πάρει βοήθειες. Τις χρειάζεται ο ίδιος, τις χρειάζεται η Ομόνοια που συνεχίζει στη μετριότητα. Όσες υπάρχουν εκ των έσω και οπωσδήποτε με καλές μετεγγραφές Ιανουαρίου.
