Ο Έρνεστ Ασάντε είναι μία πραγματικά ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Για πολλούς λόγους. Αρχίστε από το γεγονός ότι όλοι μιλούσαν μέχρι τον Δεκέμβριο για αποτυχημένη μετεγγραφή, αλλά από τον Ιανουάριο και μετά είναι από τους πλέον βασικούς παίκτες της Ομόνοιας.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι, από πλευράς ταχύτητας ειδικά για τα δεδομένα του πρωταθλήματος μας είναι σαν Ουσέιν Μπολντ. Και αυτή η ταχύτητα τον… βάζει μέσα που λέμε. Κατά τα άλλα τα κάνει όλα, χωρίς να είναι ειδικός σε τίποτα.
Ο Ασάντε δεν είναι ο κλασσικός winger, αφού τεχνικά υστερεί, στο ένας εναντίον ενός ας πούμε. Δεν έχει εκείνη την ντρίμπλα, δεν θα κολλήσει σε στενό χώρο τη μπάλα στα πόδια του και να ελιχθεί. Ο Γκανέζος δεν είναι ο κλασσικός περιφερειακός κυνηγός (πίσω από τον σέντερ φορ), αφού η θέση προνοεί επίσης αρκετά υψηλή τεχνική. Δεν είναι επίσης κλασσικό φορ, είτε το πάρουμε από σωματικής, είτε από αγωνιστικής άποψης.
‘Ελα όμως που με αυτή την απίστευτη εκκίνηση και ανάπτυξη στα πρώτα μέτρα, μπορεί να τα κάνει όλα. Παίζοντας στο μεταίχμιο, στην γραμμή της αντίπαλης άμυνας, φεύγει στην πλάτη της και αμέσως κερδίζει άμεσα χώρο. Αυτή η ταχύτητα στα 2-3 μέτρα, του έδωσε επίσης την ευκαιρία στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας να πάει πρώτος στη μπάλα ή να ελευθερωθεί στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας και να βρεθεί σε θέση βολής. Ο Ασάντε δεν είναι καλός στο κεφάλι, αλλά το γκολ με τον ΑΠΟΕΛ ήταν έξοχο. Δεν λες πως έχει τα καλύτερα τελειώματα, αλλά τα γκολ με Γρανάδα, Ερμή και ΑΕΚ ήταν βγαλμένα μέσα από το εγχειρίδιο του σέντερ φορ. Κάπως έτσι έφτασε τα 8 γκολ στο πρωτάθλημα και τα εννέα στη χρονιά.
Η φιγούρα του, έκφραση του προσώπου του (cool μέχρι εσχάτων), μάλλον παραπέμπει σε soft παίκτη. Αλλά παλεύει, πηδάει να πάρει κεφαλιά ακόμη και αν ο αντίπαλος του ρίχνει ένα κεφάλι. Κυρίως πρεσάρει με φοβερή ένταση και συνήθως αποτελεσματικότητα. Γενικά είναι μικρό το δέμας, αλλά μεγάλα τα πνευμόνια και το πείσμα.
