Η λαϊκή θυμοσοφία ορίζει πως «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος» και τη διαχρονική αλήθεια της η ΑΕΛ την διαπίστωσε -από την ανάποδη, προφανώς- το προηγούμενο επταήμερο.
Στη διάρκειά του η ομάδα του Ντούσαν Κέρκεζ μέτρησε τρεις διαδοχικές ήττες (για πρώτη φορά στην τρέχουσα σεζόν), όσες είχε να μετρήσει από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 16 Μαρτίου 2019, όταν έμεινε με άδεια χέρια για τέσσερις αγωνιστικές στη σειρά (Ομόνοια 0-2, ΑΕΚ 0-1, Απόλλων 0-3, Ομόνοια 1-3).
Στο μεν πρωτάθλημα απώλεσε το αήττητο σερί διετίας κόντρα στον Απόλλωνα, τη δεύτερη θέση και την απόσταση... βολής από την πρώτη θέση, στο δε κύπελλο την πρόκριση στον τελικό και τη δυνατότητα υπεράσπισης του τίτλου που είχε κατακτήσει το 2019.
Δεν ήταν οι μοναδικές της απώλειες. Στο τοπικό ντέρμπι έχασε για το υπόλοιπο της τρέχουσας σεζόν και για ένα σημαντικό κομμάτι της επόμενης τον Μηνά Αντωνίου (ρήξη χιαστών), ενώ τόσο στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό όσο και κόντρα στον Απόλλωνα απώλεσε την αγωνιστική της ταυτότητα.
Μέσα σε μία εβδομαδα και τρία παιχνίδια δέχτηκε 7 γκολ (όσα δηλαδή είχε δεχτεί σε 72 ημέρες και σε 13 παιχνίδια προηγουμένως) και σημείωσε μόλις τρία (20 στις προηγούμενες 13 αναμετρήσεις της). Μια τόσο κάθετη πτώση στην απόδοση θα ήταν αφύσικο να περνούσε δίχως συνέπειες -και δεν πέρασε.
