Η αχίλλειος πτέρνα που… αποτελείωσε τη σεζόν της ΑΕΛ

Σε διάστημα 13 ημερών (14 με 26 Απριλίου) η ΑΕΛ έπαιξε τα ρέστα της σε πρωτάθλημα και κύπελλο -κι έχασε τα πάντα.

Η αναζήτηση των αιτιών για τον οριστικό εκτροχιασμό στις εγχώριες διοργανώσεις κατέληγε σ’ έναν κοινό παρονομαστή: σε αυτό το διάστημα η ομάδα του Ντούσαν Κέρκεζ απώλεσε σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που την είχαν καταστήσει ισότιμο διεκδικητή των δύο τροπαίων.

Αυτή, ωστόσο, είναι η μισή αλήθεια. Η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι οι «γαλαζοκίτρινοι» εμφάνισαν στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν την αχίλλειο πτέρνα που τους συντρόφευε από την αρχή της.

Η ΑΕΛ δεν ξεπέρασε τις προσδοκίες, (μόνο) επειδή είχε χαμηλό μπάτζετ, αλλά και γιατί στους πρώτους 2,5 μήνες της σεζόν αδυνατούσε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της -και να νικήσει τους ανταγωνιστές της.

Αυτός ήταν ο λόγος που οι περισσότεροι την είχαν ξεγραμμένη ως μνηστήρα των τίτλων και αυτό εν τέλει αποδείχθηκε το ανυπέρβλητο εμπόδιο για να φτάσει στην κατάκτησή τους.

Σύντομη αναδρομή και υπενθύμιση: η ΑΕΛ δεχόταν γκολ στις πρώτες εννέα αγωνιστικές (12 χαμένοι βαθμοί), από τη 18η μέχρι και την 22η αγωνιστική (επτά χαμένοι βαθμοί) και στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια της στο κύπελλο (τέσσερις ήττες, έξι χαμένοι βαθμοί στο πρωτάθλημα και αποκλεισμός στο κύπελλο).

Με άλλα λόγια, το πρόβλημα ήταν εκεί εξ αρχής, λύθηκε προϊούσης της σεζόν, αλλά επανεμφανίστηκε, όταν οι απουσίες στα μετόπισθεν συνέπεσαν με σοβαρά ατομικά λάθη στην ανασταλτική λειτουργία.

Η αχίλλειος πτέρνα που είχε… ναρκοθετήσει τη σεζόν της ΑΕΛ το περασμένο φθινόπωρο επέστρεψε για να την… αποτελειώσει την άνοιξη.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο