Μία από τις τρεις (μετά βεβαιότητας) μετεγγραφικές κινήσεις της Ομόνοιας θα είναι ακραίος επιθετικός μέσος που να μπορεί να αγωνίζεται και στην κορυφή ή σαν περιφερειακός κυνηγός σε σχήμα με δύο φορ.
Ο Ασάντε κλήθηκε (ίσως για τους περισσότερους ήταν έκπληξη) και ανταποκρίθηκε άψογα. Ο Γκανέζος θα πρέπει τώρα να αντικατασταθεί. Φαντάζει εύκολη η ιδανική εξίσωση. Παίκτης με παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά με πιο καλή τεχνική κατάρτιση γιατί με όλα τα καλά του, είχε θεματάκια ας πούμε σε ατομικές ενέργειες, Δεν είναι όμως τόσο απλό…. Απλά γιατί….
Ο Ασάντε σε θέμα πειθαρχίας (καθαρά αγωνιστικής) και εργασιακού ήθους έπαιρνε 100 στα 100. Σε ένα ρόλο όπου μπορεί σε κάποιους αγώνες να στριφογύριζε στα πέριξ της περιοχής, αναμένοντας μία και μόνο κάθετη πάσα για να φύγει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Ολίγον τι άχαρο για ένα επιθετικό έτσι; Το είχε όμως αυτό το περί αθόρυβου, κάτι σαν σιγανό ποταμάκι και έβγαινε εκεί που δεν τον περίμενες. Γιατί η (πολλές φορές άχαρη) ασταμάτητη κίνηση χωρίς τη μπάλα, του επέτρεπε να ελευθερώνεται και να τρυπώνει στις φάσεις. Ο Γκανέζος είχε και ένα άλλο καλό. Αυτά τα τρεξίματα, όταν όμως η ομάδα του δεν είχε τη μπάλα. Πρέσινγκ από την 1η στιγμή, κατεβασιές (επιστροφές) για την βοήθεια των μέσων και του ακραίου μπακ. Δεν ήταν απαραίτητα θέμα κλεψίματος, Και μόνο που πίεζε ή έμπαινε στον διάδρομο επίθεσης του αντιπάλου αρκούσε…
Τέλος είναι και το προφίλ του αντι-Ασάντε. Θα πάει ο Μπεργκ σε παρόμοιο παίκτη που το προφίλ του ως ακραίου, τον έφερνε πάντα δεξιά; Εκεί που με την παρουσία Μποτεάκ, Λοϊζου υπάρχει υπεροπλία. Ή θα πάει σε παίκτη δύο άκρων για να έχει ισοζύγιο, με δεδομένο ότι απέναντι υπάρχει ο Τζιωνής και ο αντι-Τιάγκο (δεδομένο ότι ο νεοφερμένος θα λογίζεται για αριστερός επιθετικός μέσος).
