Η μετακίνησή του σε σύλλογο του εξωτερικού και σε πιο προηγμένο πρωτάθλημα από το εγχώριο είναι για τον Λοΐζο Λοΐζου τόσο αναπόφευκτη όσο το… αύριο.
Αυτό το «αύριο», ωστόσο, πήρε μετάθεση -με το πέσιμο της αυλαίας στο θερινό μεταγραφικό παζάρι- τουλάχιστον για πέντε μήνες ή ένα χρόνο. Και, με μια ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων, αυτό δεν είναι κακό -ούτε για τον παίκτη ούτε για την Ομόνοια.
Ο 18χρονος «κουβαλά» ουσιαστικά στην πλάτη του μόλις μια γεμάτη σεζόν ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και είναι ακόμη στις αρχές της εξέλιξής του σε όλους τους τομείς που μετατρέπουν έναν ταλαντούχο παίκτη σε αληθινά σπουδαίο.
Η περαιτέρω παραμονή του υπό τις οδηγίες του Χένινγκ Μπεργκ μόνο να επιταχύνει μπορεί αυτήν την εξέλιξη, όπως άλλωστε και η επιστροφή της Ομόνοιας σε επίπεδο πρωταθλητισμού και η παρουσία της -για δεύτερο χρόνο στη σειρά- σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Ο Λοΐζου έχει τη δυνατότητα να εμπλουτίσει και να βελτιώσει το παιχνίδι του, ιδίως τώρα που έχει χάσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού του αντιπάλου. Πλέον όλοι τον υπολογίζουν, συνεπώς πρέπει και ο ίδιος να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Αν το πετύχει, θα αποχωρήσει ακόμη πιο ώριμος για το εξωτερικό και θα έχει αυξημένες πιθανότητες να πάρει και καλύτερη μεταγραφή και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες/απαιτήσεις που θα υπάρχουν από αυτόν.
Η Ομόνοια άφησε να περάσει η ευκαιρία να εξαργυρώσει από τώρα ένα προϊόν των ακαδημιών της, διατηρεί όμως στο δυναμικό της έναν παίκτη ικανό να κάνει τη διαφορά και -στο βαθμό που θα συνεχίσει να προοδεύει- θα της κάνει πιο εύκολη τη ζωή στη νέα σεζόν και θα της φέρει ακόμη υψηλότερες προσφορές για την πώλησή του.
Win-win situation, το λένε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου δραστηριοποιείται επιχειρηματικά ο Σταύρος Παπασταύρου...
