Η ήττα από την ΑΕΚ προφανώς και πείραξε. Και για την έκταση που πήρε το σκορ και για τον τρόπο που ήλθε. Και είναι αλήθεια πως η εικόνα του αγώνα δεν αντικατοπτρίζεται στο 1-4 που έγραψε το ταμπλό.
Εξ ίσου αληθές είναι πως ούτε η απόδοση και οι εμφανίσεις του Απόλλωνα στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές ήταν για το απόλυτο στη βαθμολογική συγκομιδή. Όπως εύστοχα παρατήρησε ο Φανούριος Κωνσταντίνου, το 4x4 «χτίστηκε» πάνω και σε κάποιες συγκυρίες, οι οποίες στο παιχνίδι με τους Λαρνακείς γύρισαν μπούμερανγκ στον λεμεσιανό σύλλογο.
Επί της ουσίας, το πρόσημο παραμένει θετικό. Ο Απόλλωνας έφτασε στη δεύτερη διακοπή του πρωταθλήματος έχοντας πετύχει αφ’ ενός τον περιορισμό του αντίκτυπου από τον πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό, αφ’ ετέρου την εξασφάλιση πίστωσης χρόνου στον Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ για να δουλέψει απερίσπαστος και να φτιάξει την ομάδα που έχει σχεδιάσει.
Αυτή η ομάδα είναι εξαιρετικά πιθανό να έχει από μικρή έως ελάχιστη σχέση με αυτήν που εμφανίστηκε στις πρώτες πέντε αγωνιστικές. Ιδού το γιατί:
-ο Αλεκσάνταρ Γιοβάνοβιτς επιστρέφει για να διεκδικήσει τη θέση του στην εστία
-οι Χάρης Μαυρίας και Χαϊτάμ Αλεσάμι είναι έτοιμοι για τα άκρα της άμυνας
-ο Βουκασίν Γιοβάνοβιτς αποκτήθηκε για παρτενέρ του Βαλεντίν Ρομπέρζ
-ο Αρνό Τζουμ έρχεται να καλύψει το νευραλγικό πόστο του αμυντικού μέσου
-οι Αλμπάνης και Στορ, που αποκτήθηκαν την τελευταία στιγμή, θα πάρουν τις ευκαιρίες τους για να δείξουν ότι μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω σε δημιουργία και εκτέλεση αντιστοίχως.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι «κυανόλευκοι» έχουν στον… προθάλαμο της ενδεκάδας πολλούς και ποιοτικούς παίκτες, οι οποίοι -στο ευκταίο σενάριο- θα την ανεβάσουν επίπεδο και θα την φέρουν πολύ κοντά στα «θέλω» και στις προδιαγραφές του προπονητή της.
