Ομοιογένεια, ισορροπία, σταθερότητα. Για τη σειρά μπορεί να διαφωνήσει κάποιος, όμως η έλλειψη των τριών προαναφερθέντων στοιχείων δεν είναι απλώς απτή πραγματικότητα για τον ΑΠΟΕΛ, αλλά ο σκληρός πυρήνας των (αγωνιστικών) αιτιών για τις χαμηλές πτήσεις του στο πρωτάθλημα CYTA 2021/22.
Τρεις συναπτές ήττες, δύο διαδοχικές νίκες, άλλη μια ήττα καταδεικνύουν πως οι «γαλαζοκίτρινοι» κινούνται διαρκώς από το ένα άκρο στο άλλο. Όχι μόνο από αγωνιστική σε αγωνιστική και από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά από… ημίχρονο σε ημίχρονο.
Ο Σωφρόνης Αυγουστή και το επιτελείο του γνωρίζουν ότι σε αυτόν τον ρυθμό η ομάδα θα είναι αδύνατον να επιτύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους της. Εξ ου και επιχειρούν να διορθώσουν/βελτιώσουν όσα πρέπει, προκειμένου ο ΑΠΟΕΛ να αποκτήσει ομοιογένεια, ισορροπία και σταθερότητα.
Μέχρι να συμβεί αυτό, οι όποιες συζητήσεις και εικασίες επί του αγωνιστικού προγράμματος έως την επόμενη διακοπή του πρωταθλήματος είναι ανεδαφικές, ενδεχομένως κι επιζήμιες. Εθνικός Άχνας, Άρης και Δόξα είναι θεωρητικά βατοί αντίπαλοι έως το εκτός έδρας ντέρμπι με την ΑΕΛ.
Βατοί όμως για τον ΑΠΟΕΛ της επταετίας των πρωταθλημάτων, όχι αυτόν της τελευταίες διετίας -και σίγουρα όχι αυτόν των πρώτων πέντε αγωνιστικών. Αυτός ο ΑΠΟΕΛ είναι υποχρεωμένος να ζει μέρα με την ημέρα και παιχνίδι με το παιχνίδι.
