Το παιχνίδι με τον Άρη στο «Τσίρειο» για τη 19η αγωνιστική ήταν το πρώτο, στο οποίο η ΑΕΛ είχε διαθέσιμους κι «ετοιμοπόλεμους» και τους τέσσερις νεοφερμένους της από το χειμερινό μεταγραφικό παζάρι.
Η ενδεκάδα της ενδεχομένως να ήταν «υπαγορευμένη» έως έναν βαθμό από τη βαθμολογική της θέση και ανάγκη, σίγουρα όμως ήταν ενδεικτική των προθέσεων του προπονητή της.
Από το πρώτο παιχνίδι ο Σάββας Παντελίδης είχε σημειώσει πως η ομάδα του ούτε σκεφτόταν ούτε κινείτο με επιθετικό προσανατολισμό. Ουδόλως τυχαία τρεις από τις τέσσερις προσθήκες αφορούσαν το (μεσο)επιθετικό κομμάτι και την περασμένη Δευτέρα ο Ελλαδίτης τεχνικός φανέρωσε το πώς σκέπτεται τη δική του ΑΕΛ.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» παρατάχθηκαν μ’ ένα 4-1-3-2, στο οποίο συνυπήρχαν σε ίδια ποσόστωση αμυντικογενείς και επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές. Αυτή η νέα ισορροπία θύμισε έντονα το 4-1-4-1, με το οποίο ο λεμεσιανός σύλλογος είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις την περασμένη σεζόν και είχε φτάσει στη διεκδίκηση του τίτλου.
Για την ΑΕΛ ήταν μονόδρομος αυτή η επιλογή, καθώς το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα απαιτεί ένα νικηφόρο σερί για την κάλυψη του χαμένου εδάφους. Ήταν όμως η μόνη εναλλακτική και σε αμιγώς αγωνιστικό επίπεδο, καθώς -σε σύγκριση με τις επτά ομάδες που είναι μπροστά της στη βαθμολογία- η ΑΕΛ έχει τη χειρότερη επίθεση και την τρίτη χειρότερη άμυνα.
