Το τώρα ή ποτέ πριν από το παιχνίδι με την Ομόνοια, έμοιαζε μονόδρομος για την ΑΕΛ. Όχι μόνο δεν ήρθε η άμεση αντίδραση από τους 'γαλαζοκίτρινους', όχι μόνο η ΑΕΛ δεν επέστρεψε στις επιτυχίες, αντ' αυτού αύξησε τα ανεπιτυχή της αποτελέσματα με τον προβληματισμό να γίνεται όλο και πιο έντονος στα ενδότερα της ομάδας.
Ήταν ένα παιχνίδι τεράστιας βαθμολογικής σημασίας για τη λεμεσιανή ομάδα, πέταξε όμως στο κάδο των αχρήστων άλλη μία ευκαιρία, με τον Ντούσαν Κέρκεζ να δηλώνει ότι η ομάδα του δεν έχασε εύκολα από την Ομόνοια. Κάτι για το οποίο διαφωνούμε, αφού δεν έκανε και κάτι για ν' ανατρέψει τα εις βάρος της δεδομένα. Κυριάρχησε η πίεση και το άγχος της πολύ δύσκολης εβδομάδας και αυτό βγήκε στην επιφάνεια για τέταρτο σερί παιχνίδι, κάνοντας το έργο της ακόμη πιο δύσκολο. Οι αγωνιστικές της αδυναμίες ήταν εντονότερες κυρίως στο πρώτο ημίχρονο του ΓΣΠ κάτι για το οποίο μας κάνει να διερωτόμαστε το πόσο και πότε μπορεί αυτή η ΑΕΛ να συνέλθει. Δεν ήταν το πρώτο χαστούκι, ήταν το τέταρτο στη σειρά, όμως η ομάδα μυαλό δεν έβαλε.
Ο Ντούσαν Κέρκεζ αντιλαμβάνεται ότι έχει μπροστά του άλλη μία δύσκολη εβδομάδα και αν ρίξε και μια ματιά στα αποτελέσματα του επόμενου αντίπαλου (Νέα Σαλαμίνα), θ’ αντιληφθεί περισσότερο την κρισιμότητα του αγώνα.
