Κάνει το κλισέ περί χρόνου προσαρμογής να μοιάζει με φτηνό άλλοθι

Το πρώτο συναπάντημα του Χένινγκ Μπεργκ με την (πρώην εργοδότριά του) Ομόνοια θα τον βρει πρωτοπόρο. Το 3-0 της Πάφου επί της Δόξας φρόντισε γι’ αυτό.

Με συντελεστή τερμάτων στο +15 (17-2) οι «γαλάζιοι» θα είναι στην κορυφή της βαθμολογίας ακόμη κι αν ο Απόλλωνας (με νίκη επί του Άρη) φτάσει επίσης στους 17 βαθμούς.

Στην Περιστερώνα ο παφιακός σύλλογος πήρε την πρώτη νίκη του στο πρωτάθλημα μακριά από το «Στέλιος Κυριακίδης» (το 4-0 επί του Ακρίτα σημειώθηκε στην κοινή τους έδρα) και την πέμπτη (όλες με μηδέν παθητικό) σε επτά αγωνιστικές.

Οι δύο απώλειες βαθμών ήλθαν υπό τη μορφή ισοπαλιών σε ΓΣΠ (1-1 με ΑΠΟΕΛ) και Τσίρειο (1-1 με Απόλλωνα) και το μέχρι στιγμής δείγμα φανερώνει ένα σύνολο που δεν έχει απλώς τη φιλοδοξία, αλλά (πλέον) και το υλικό -σε επίπεδο παικτών και προπονητικού επιτελείου- για κάτι (πολύ) περισσότερο από ένα πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα.

Τα 17 τέρματα επιμερίζονται σε 11 σκόρερ, η ομάδα δεν έχει βρεθεί ούτε μια φορά πίσω στο σκορ, ο Νορβηγός τεχνικός έχει κατασταλάξει νωρίς σε κορμό και σύστημα, το σύνολο δεν δείχνει να αγχώνεται ή να ζορίζεται ανεξαρτήτως γηπέδου, αντιπάλου ή ροής του αγώνα.

Είναι πλέον ευκρινές και στο πλέον αδαή περί τα ποδοσφαιρικά ότι η Πάφος κάνει… σερφ πάνω στο κύμα των απανωτών επιτυχιών της, οι οποίες όμως βασίζονται σε όσα δεν διακρίνονται δια γυμνού οφθαλμού, ήτοι τη (μέσω σκληρής δουλειάς στις προπονήσεις) μετατροπής της σ’ ένα αρραγές, ομοιογενές και λειτουργικό σύνολο, το οποίο ενάμισι μήνα μετά την έναρξη της σεζόν δουλεύει σαν καλοκουρδισμένη μηχανή.

Κι ας έχει καινούργιο προπονητή, νέο βασικό τερματοφύλακα και τέσσερις νεοαποκτηθέντες στο αρχικό της σχήμα. Όταν γίνονται οι σωστές επιλογές, η ποιότητα αναδεικνύεται (και επιβάλλεται) αυτόματα και το κλισέ περί χρόνου προσαρμογής ξεφτίζει ως φτηνό άλλοθι -για όσους το επικαλούνται…

 

 

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο