Διαχρονικό ποδοσφαιρικό αξίωμα: η σημασία και η αξία ενός (καλού) παίκτη φαίνεται (περισσότερο), όταν απουσιάζει.
Η περίπτωση του Ελ Φαρντού Μπεν στον ΑΠΟΕΛ αποτελεί κλασικό παράδειγμα και επιβεβαίωση του συγκεκριμένου αξιώματος.
Δύο γκολ και τέσσερις ασίστ σε επτά συμμετοχές (έξι στο πρωτάθλημα, μία στο κύπελλο) καταδεικνύουν πόσο επιδραστικός είναι ο οσονούπω 34χρονος άσος στο παιχνίδι των «γαλαζοκιτρίνων».
Αλλά είναι οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματα εν τη απουσία του που καταδεικνύουν την εξάρτηση της ομάδας του Βλάνταν Μιλόγεβιτς από τον Αφρικανό.
Χωρίς αυτόν ο ΑΠΟΕΛ έχει νικήσει μόνον τον Άρη (4-2) στο κύπελλο και τη Νέα Σαλαμίνα (3-0) στο πρωτάθλημα, έχει ηττηθεί-αποκλειστεί από την Ομόνοια (0-2) στο κύπελλο και μετρά δύο ισοπαλίες σε ισάριθμες αγωνιστικές στα πλέι οφ (1-1 με Ομόνοια, 0-0 με Πάφο).
Οι στημένες μπάλες του Μπεν εξελίχθηκαν ταχέως σε… πυρηνικό όπλο για τους «γαλαζοκίτρινους», κυρίως επειδή τις τελευταίες εβδομάδες εμφανίζουν πρόβλημα στην παραγωγή ή/και αξιοποίηση φάσεων μέσα από το παιχνίδι.
Όπως ορθώς είχε επισημάνει ο Μιλόγεβιτς (και αποδεικνύεται στις περιπτώσεις των Βιγιαφάνιες και Δώνη), ένας παίκτης επιστρέφοντας από τραυματισμό χρειάζεται μερικά παιχνίδια μέχρι να ρολάρει.
Στον Αρχάγγελο, συνεπώς, οφείλουν να είναι συνειδητοποιημένοι πως η επικείμενη επιστροφή του Μπεν δεν είναι πανάκεια….
