Υπερπολύτιμη; Αδιαμφισβήτητα. Πειστική; Κάθε άλλο…
Η αξία και η σημασία του εντός έδρας 2-1 επί του Οθέλλου αναδεικνύονται στη σωστή διάστασή τους, αν αναλογιστεί κάποιος πού και πώς θα ήταν η ΑΕΛ, αν συμπλήρωνε έξι συναπτές αγωνιστικές δίχως νίκη.
Η όποια ανάταση από την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας θα είχε ακυρωθεί εν τη γενέσει της, ο Τόνι Κόσκελα θα έμπαινε άμεσα υπό αφόρητη πίεση, η μουρμούρα και η κατήφεια θα χτυπούσαν… κόκκινο.
Το θετικό συνεπώς είναι πως οι «γαλαζοκίτρινοι» απέφυγαν όλες αυτές τις αρνητικές συνέπειες, πήραν μια βαθμολογική ανάσα και «αγόρασαν» χρόνο και ηρεμία. Σε πολλά περισσότερα δεν (θα) μπορούσαν να προσδοκούν με βάση όσα είχαν παρουσιάσει μέχρι στιγμής στη σεζόν.
Η ανακούφιση και η ικανοποίηση, ωστόσο, δεν επιτρέπεται να εξελιχθεί σε ευφορία. Ο Τόνι Κόσκελα (παραδέχθηκε πως) ακόμη μαθαίνει τα ονόματα και τα πρόσωπα των παικτών του, όμως πρέπει να είδε και να κατέγραψε μια σειρά από αδυναμίες και προβλήματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Με απόδοση εφάμιλλη της αποψινής η ΑΕΛ φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να πάρει το επιθυμητό αποτέλεσμα απέναντι σε Νέα Σαλαμίνα και Καρμιώτισσα, πριν εισέλθει στα διαδοχικά ντέρμπι (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ, Άρης).
Ο 40χρονος Φινλανδός έθεσε και δημόσια ως στόχο το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα. Για να τον πετύχει έχει ακόμη πολλές βίδες να στρίψει και πολλά γρανάζια να γρασάρει, προκειμένου η μηχανή της ομάδας του να αρχίσει να δουλεύει στις απαιτούμενες υψηλές στροφές.
