Μεταξύ άλλων ο Ελλαδίτης μεσοεπιθετικός ανέφερε:
Πόσο σημαντικό είναι να παραμείνεις ταπεινός για να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα;
«Ναι, είναι πολύ σημαντικό, αλλά θεωρώ ότι πρέπει την ταπεινότητα να τη βγάζεις στο γήπεδο. Δεν είναι σωστό να μπαίνεις στο γήπεδο και να λες "δεν σας βλέπω". Εκτός γηπέδου, αν κάνεις και 5-6 ανοησίες στα 16 σου, όταν μέσα στο γήπεδο είσαι αυτός που πρέπει, εγώ δεν το βλέπω ως πρόβλημα. Η ταπεινότητα πρέπει να υπάρχει μέσα στο γήπεδο. Αν δεν γίνεται αυτό, ο χαρακτήρας σου είναι αυτός που θα κάνει να σε αποκαλούν κάπως. Αυτό είναι προσωπικό ζήτημα, αλλά όσον αφορά στο ποδόσφαιρο, η ταπεινότητα παίζει ρόλο μέσα στο γήπεδο».
Εσύ ένιωσες να ξεφεύγεις; Να πεις στον εαυτό σου «τι γίνεται εδώ»;
«Την εποχή που έπαιζα στον Ολυμπιακό, στα 19-20 μου και έβγαιναν κι έλεγαν: "Ο Ελληνας Μέσι" κι αυτές τις μ@λ@κιες, ενώ τότε δεν το καταλάβαινα, τώρα συνειδητοποιώντας το και ωριμάζοντας λέω ότι μπορεί να με ενόχλησε. Δεν είναι όμως κι εφικτό να κρατηθείς στα 19 σου απόλυτα στα πόδια σου. Είναι φυσιολογικό να ξεφύγεις. Η τηλεόραση δείχνει εσένα, στις αθλητικές εκπομπές μιλάνε για σένα, το ίδιο γίνεται και σε μη αθλητικές εκπομπές, στις εφημερίδες... Από την άλλη, θα μου πεις: "Είναι ένα παιδί 20 ετών παίζει καλά, γράφουμε". Οκ, θα μπορούσατε να γράψετε μόνο στο κομμάτι του τώρα και πιο μετρημένα. Δείχνει καλά στοιχεία, δείχνει ότι μπορεί να πάει ψηλά και τέλος. Δηλαδή θα γράψουν για μένα ότι με κοιτάζει η Μπαρτσελόνα και θα βγω στο δρόμο να πω: "Ρε μ@λ@κες δεν σας βλέπω, με κοιτάζει η Μπαρτσελόνα". Όσο να 'ναι, δεν γίνεται, λίγο θα τρελαθείς. Αν γράψουν ότι σε θέλει η Μπαρτσελόνα, δεν γίνεται να μην τρελαθεί το μυαλό σου έστω και λίγο».
Πριν πεις το «ναι» στον ΑΠΟΕΛ, είχες άλλες προτάσεις;
«Όχι, είχα μόνο από την Κύπρο μέχρι εκείνη τι στιγμή. Από τον Αρη θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρα κάπως τα πράγματα. Όταν εμφανίστηκε ο ΑΠΟΕΛ, αποφάσισα να έρθω εδώ. Όλοι ξέρουμε ότι είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Κύπρο, με τίτλους, κόσμο και πάντα την πίεση για να κάνει πρωταθλητισμό».
Ποιο είναι το επίπεδο στην ομάδα, σε μια φάση που το κυπριακό πρωτάθλημα γενικότερα δυναμώνει;
«Η ομάδα διαθέτει ένα τρομερό προπονητικό κέντρο, οργανωτικά η ομάδα είναι πολύ καλή, έχεις αυτά που χρειάζεσαι. Μου θυμίζει Ολυμπιακό, γιατί ο Ολυμπιακός είναι από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη οργανωτικά.
Τώρα υπάρχει και μια νέα δύναμη, ο Άρης Λεμεσού, ομάδα με πολλά χρήματα και στόχους. Ο ΑΠΟΕΛ όμως είναι η μεγαλύτερη ομάδα, γνωρίζουν οι Ελληνες αυτήν την ομάδα και από τις πορείες στο Champions League».
Στόχος της ομάδας;
«Ε, το πρωτάθλημα! Θα είμαστε εκεί και θα το παλέψουμε ως το τέλος. Το πρωτάθλημα έχει εξελιχθεί πολύ, έρχονται καλοί παίκτες, με καλές καριέρες. Σε γενικές γραμμές κανένα πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας δεν είναι εύκολο. Αν δεν είναι Πακιστάν ή Ινδία, τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα είναι δυνατά. Πρέπει να είσαι σκληρός για να παίζεις σ' αυτό το επίπεδο».
Είσαι μικρός ακόμη, μόλις στα 32 αλλά έχει αρχίσει να σκέφτεσαι το μετά;
«Ναι, μου αρέσει πάρα πολύ να γίνω προπονητής. Και πιστεύω ότι μπορώ να πάω καλά. Εχω δει πέντε πράγματα, θεωρώ ότι γνωρίζω πολλά πράγματα ποδοσφαιρικά και νομίζω ότι μπορώ να δώσω πράγματα σε ομάδες και παίκτες».
Τι στόχους έχεις;
«Ήρθα στον ΑΠΟΕΛ για να πάρω τίτλους. Είμαι εδώ για τα πρωταθλήματα και για να παίζω σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η ομάδα συμμετείχε στο Conference, προσπαθήσαμε να μπούμε ομίλους. Στα 32-33 μου να παίξεις σε ευρωπαϊκούς ομίλους, δείχνεις ποιος είσαι. Μπορεί κάποιοι να λένε ότι έχω τελειώσει, αλλά έτσι δίνεις τις απαντήσεις σου. Γουστάρεις μ' αυτόν τον τρόπο! Αν πάρουμε το πρωτάθλημα θα παίξουμε στα προκριματικά για το Champions League. Οπότε αυτοί είναι οι στόχοι μου. Πέρα από την Εθνική που δεν μπορεί να είναι στόχος πλέον, αυτό που θέλω είναι να παίζω με τον ΑΠΟΕΛ και να πάρω πρωτάθλημα εδώ. Υπάρχει πίεση, δεν έχω τελειώσει. Δεν θα το πάω πέντε-έξι χρόνια, αλλά μια τριετία ακόμα την βλέπω».
