«Έβγαλε» τα μάτια του μόνος του, προβλημάτισε και έβαλε επιπλέον πίεση πάνω του

Δεν ήταν τόσο η ήττα η οποία σε ένα ντέρμπι είναι πολύ πιθανό σαν σενάριο να συμβεί. Περισσότερο προβλημάτισε η γενικότερη εμφάνιση από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο λεπτό για τον Άρη.

Ιδιαίτερα μεσοεπιθετικά, η ομάδα ήταν προβλέψιμη και με εξαίρεση τη φάση στο 4ο λεπτό με τον Μαγιαμπέλα, ο Άρης δεν κατάφερε σε καμιά άλλη φάση του παιχνιδιού είτε να γίνει επικίνδυνος είτε να κρατήσει μπάλα και να αναγκάσει την Πάφο να οπισθοχωρήσει σε φάση άμυνας.

Ναι μεν όσο το παιχνίδι κυλούσε στο «εύθραυστο» 0-0 θα μπορούσε με μια φάση να σκοράρει και να πάρει το παιχνίδι όπως έκανε ο αντίπαλος της, παρ’ όλα αυτά η εικόνα δεν έδειχνε ότι θα μπορούσε να το πράξει και αν τελικά κέρδιζε, θα έπαιρνε πολύ περισσότερα απ’ όσα άξιζε.

Ήταν μια από τις πιο κακές εμφανίσεις της ομάδας της Λεμεσού σε ντέρμπι. Μια εμφάνιση άνευρη, άνοστη, χωρίς πάθος και ουσία (γκολ). Σίγουρα η ισοπαλία ίσως και να έμοιαζε με πιο δίκαιο αποτέλεσμα, αλλά σε καμία περίπτωση μια ισοπαλία στην οποία πάλεψε και από τύχη δεν πήρε κάτι. Περισσότερο σαν μια ισοπαλία στην οποία πάλεψε για να μην χάσει. Και όταν υπάρχει αυτό το σκεπτικό, συνήθως συμβαίνει αυτό που κανείς απεύχεται.

Δεν βοήθησε ούτε το 4-4-2 που επέλεξε ο Σπιλέφσκι να χρησιμοποιήσει, δεν βοήθησαν ούτε και οι αλλαγές του κατά την διάρκεια του αγώνα. Όπως επίσης δεν βοήθησε ούτε η μη διατήρηση της ψυχραιμίας του που έφερε την αποβολή του.

Γενικότερα ήταν μια μέρα που πήγαν όλα λάθος, όχι μόνο από την ποιότητα του αντιπάλου που είναι ομολογουμένως αρκετή, αλλά από την αδυναμία του ίδιου του Άρη να αναπτυχθεί ορθολογικά και να αμυνθεί σωστά.

Μέχρι το 22ο λεπτό οι Ουρόσεβιτς και Σανέ είχαν δεχτεί κίτρινη κάρτα λόγω της αδυναμίας τους να ακολουθήσουν τους αντίπαλους επιθετικούς, με τον δεύτερο να φτάνει στα όρια της… κόκκινης, σε μια ακόμη ανέλπιστη προσπάθεια του να προλάβει τον αντίπαλο του.

Οι γραμμές είχαν απόσταση τόσο αμυντικά όσο και μεσοεπιθετικά και σε κανένα σημείο του αγώνα ο Άρης δεν έδειχνε να ελέγχει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Εξ’ ου και τα πάρα πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις.

Ο Λευκορώσος τεχνικός θα έχει σίγουρα πολλά να πει στους ποδοσφαιριστές του στην διακοπή που ακολουθεί, με πρώτο και καλύτερο το γεγονός πως κανένα παιχνίδι σε αυτή την φάση δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς την απαιτούμενη προσπάθεια, συγκέντρωση και σοβαρότητα.

Ακόμα και ο τρόπος που υπέπεσε σε πέναλτι ο Μπένγκτσον, δείχνει την έλλειψη συγκέντρωσης που υπήρχε.

Είναι μια καλή ευκαιρία να αδειάσει το μυαλό ενόψει της τελικής ευθείας μέσα από την διακοπή, με την επάνοδο στις νίκες να μοιάζει ως η μοναδική διέξοδος για να δείξει αντίδραση και ότι όντως θέλει το φετινό πρωτάθλημα.

Για την ώρα οι συνολικά 8 ήττες (τις ίδιες έχει η Πάφος, μια περισσότερη η Ανόρθωση που βρίσκεται στην 6η θέση) δεν φαίνεται να δείχνουν έμπρακτα αυτό το γεγονός. Στο χέρι του είναι να το αλλάξει.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο