Δεν γνωρίζω πόσοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ γνωρίζουν αυτό τον στίχο, πόσο μάλλον αυτό του τίτλου, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς δεν μιλάνε καν Ελληνικά. Είναι όμως τόσο ταιριαστοί με την περίπτωση της ομάδας της Λάρνακας που πιθανό να πρέπει και να τους μάθουν κάποια στιγμή.
Οι «κιτρινοπράσινοι» έχουν κάθε δικαίωμα στο όνειρο και αυτό το επέτρεψε τόσο ο προπονητής με την τακτική και την φιλοσοφία του, όσο και οι παίκτες με την θέληση και την αποφασιστικότητα τους.
Το ότι ορίζουν οι ίδιοι την μοίρα τους για κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ίσως και ευχή και κατάρα. Ευχή καθώς η δική τους αγωνιστική απόδοση θα παίξει ρόλο το κατά πόσο θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα ή όχι και κατάρα διότι ίσως ο τίτλος κριθεί σε ένα και μόνο παιχνίδι στην τελευταία αγωνιστική, στο οποίο δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο για λάθη.
Βεβαίως ακόμα και έτσι, στην ΑΕΚ αρέσκονται στο σενάριο να εξαρτώνται από τα δικά τους πόδια και μοίρα και δεν φοβούνται να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Ο Νίκος Καζαντζάκης άλλωστε σε μια από τις πιο περίφημες του φράσεις μιλώντας για το αίσθημα της ευθύνης είχε αναφέρει «ν' αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω». Ε το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ομάδα της Λάρνακας.
Όλη αυτή η δουλειά τόσων χρόνων που γίνεται από την διοίκηση της ΑΕΚ και ιδιαίτερα από τον πρόεδρο της ομάδας, Άντρο Καραπατάκη, με κόπο και ιδρώτα, ίσως ήρθε η στιγμή να ξεπληρωθεί με ένα πρωτάθλημα.
Ίσως είναι η ώρα για τον «Σκαλιώτη» να βγει στους δρόμους πανηγυρίζοντας όχι ιστορικές προκρίσεις στην Ευρώπη, όχι κάποιο κύπελλο αλλά την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος στην ιστορία του συλλόγου!
