Ναι, ήταν φιλικό. Ναι, ο αντίπαλος άφησε οικτρή εντύπωση. Ναι, η αποψινή 7άρα δεν αποτελεί ουδεμία εγγύηση για καλή πορεία στη νέα σεζόν.
Θα ήταν όμως ισοπεδωτικό και άδικο για τον Απόλλωνα να μην πιστωθεί ορισμένα, πολύ συγκεκριμένα και εξίσου βασικά, πράγματα από την αναμέτρηση στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ».
Όπως τη σοβαρότητα, με την οποία αντιμετώπισε το παιχνίδι και τον αντίπαλο. Όπως τη διάθεση που έδειξαν οι παίκτες του Άντριαν Γκούλα να παίξουν γρήγορο ποδόσφαιρο, να φτάσουν σε πολλά γκολ και να ικανοποιήσουν το κοινό τους.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι -ειδικά στο πρώτο ημίχρονο- ο σύλλογος από τα Πάνω Πολεμίδια μάρκαρε με τα... μάτια. Αλλά ήταν εξίσου εμφανές πως οι «κυανόλευκοι» είχαν (και ακολουθούσαν) ένα πολύ συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξης, το οποίο τους επέτρεπε να δημιουργούν αθρόα ευκαιρίες.
Στην πορεία της σεζόν ο Μπουαγκάρ θα βρει σίγουρα απέναντί του αμυντικούς που θα... κολλήσουν πάνω του και δεν θα του επιτρέψουν να πάρει... ανάσα, αλλά αυτό δεν αναιρεί ούτε την εμπιστοσύνη που έχει στα πόδια του ούτε διαγράφει την εξαίρετη τεχνική του στο σουτ.
Ναι, ο Απόλλωνας δεν θα πάει... τρένο για την κούπα, δεν θα κλείσει τη σεζόν μόνο με νίκες, δεν θα μοιράζει τεσσάρες, πεντάρες, εξάρες κι επτάρες.
Άφησε όμως ένα υποσχόμενο δείγμα ότι -σε αντίθεση με την περασμένη περίοδο- δεν θα είναι μια ομάδα εξαρτημένη από τα κέφια (και τις αντοχές) ενός παίκτη (βλέπε Βαλμπουενά), αλλά ένα δουλεμένο και οργανωμένο σύνολο με επιθετικό προσανατολισμό.
Ένα σύνολο που αν βρει ισορροπία κι εύρυθμη λειτουργία, είναι σε θέση να βγάλει και στα επίσημα παιχνίδια ό,τι έβγαλε στο αποψινό φιλικό: γούστα!
