Απόδειξη; Κάθε άλλο.
Η ήττα από την ΑΕΚ ήταν απλώς μια υπενθύμιση πως -σε ό,τι αφορά τον ΑΠΟΕΛ- «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
Κατά την προσφιλή της τακτική, αλλά -για να είμαστε και ειλικρινείς- και ακολουθώντας τους μηχανισμούς του αθλήματος ανά την υφήλιο, η διοίκηση των πρωταθλητών επιζητεί το λάθος στην άκρη του πάγκου.
Ακλόνητη πεποίθησή της είναι πως ποσοτικά και ποιοτικά το ρόστερ είναι κάτι παραπάνω από επαρκές για την υλοποίηση των στόχων της σεζόν.
Μια επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου επιβεβαιώνει πως στη δεδομένη χρονική στιγμή το έμψυχο δυναμικό των πρωταθλητών απαρτίζουν 31 ποδοσφαιριστές. Τριάντα ένας! Προπονητές με εμπειρία και προσωπικότητα, όπως αυτός που φέρεται να αναζητεί αυτήν την περίοδο ο ΑΠΟΕΛ, εργάζονται κατά κανόνα με 22-23 παίκτες συν 1-2 πιτσιρικάδες από τις ακαδημίες.
Τέτοιοι προπονητές γνωρίζουν πολύ καλά ότι το πλεόνασμα ανενεργών ποδοσφαιριστών στην καθημερινότητα του προπονητικού κέντρου εξελίσσεται σε αγκάθι. Το ροτέισον σ’ ένα τέτοιο ρόστερ, προκειμένου άπαντες να παίρνουν χρόνο συμμετοχής, να είναι ετοιμοπόλεμοι και να μην γκρινιάζουν, είναι πρόκληση ισοδύναμη με τον τετραγωνισμό του κύκλου.
Ένα απλό παράδειγμα: για τρεις θέσεις στο κέντρο οι διαθέσιμες επιλογές είναι 11 (Κοσταντίνοβ, Πολυκάρπου, Σαρφό, Αμπάνια, Σατσιάς, Τεχέρα, Καττιρτζής, Μάιερ, Κόρμπου, Πίζι, Καρανάτσιος), αν συνυπολογίσουμε και τον Πέτροβιτς φτάνουν τις 12. Προκύπτει κατά μέσο όρο αναλογία τεσσάρων παικτών ανά θέση!
Ένα δεύτερο παράδειγμα: την περασμένη περίοδο ο μοναδικός «καθαρόαιμος» αριστερός μπακ ήταν ο Ζεφτέ και οι Σεμπάκ, Σούσιτς κάλυπταν υπηρεσιακά τη θέση.
Το καλοκαίρι οι πρωταθλητές έφεραν τρεις αριστεροπόδαρους για το εν λόγω πόστο: τους Κιντιγιά, Μέιρ και Κάνο. Τρεις αριστεροί μπακ και στα τελευταία δύο παιχνίδια πρωταθλήματος στη συγκεκριμένη θέση έπαιξε ο… Σεμπάκ.
Χρειάζεται να προστεθεί κάτι άλλο;
