Κάτι που έχε παρατηρηθεί αρκετά στα παιχνίδια της ΑΕΛ από την μέρα που ήρθε ο Μαρτίνς στον πάγκο είναι ότι πέραν της βελτίωσης αγωνιστικά και των σημαντικών νικών , είναι και τα δύο διαφορετικά πρόσωπα που παρουσιάζει η ομάδα τόσο σε πρώτο αλλά και δεύτερο ημίχρονο. Αυτό γίνεται σε κάθε παιχνίδι πλέον με το πρώτο να είναι μέτριο έως κακό ενώ στο δεύτερο η εικόνα αλλάζει.
Για παράδειγμα στα δύο τελευταία παιχνίδια που έγινε αυτό το πράγμα κόντρα σε Ένωση Νέων Παραλιμνίου και ΑΠΟΕΛ το αποτέλεσμα ήταν θετικό για την ΑΕΚ καθώς κέρδισε και τους δύο αντιπάλους της , ωστόσο το ερώτημα που δημιουργείται είναι πως πόσο καλύτερα θα πάνε οι «γαλαζοκίτρινοι» της Λεμεσού αν σταθεροποιήσουν την απόδοση τους και να είναι καλοί καθόλη την διάρκεια της αναμέτρησης.
Έρχονται σημαντικά παιχνίδια για την ΑΕΛ τα οποία θα ορίσουν τις ελπίδες που θα έχει και αν θα μπορέσει να διεκδικήσει μέχρι τέλους την είσοδο της στην πρώτη εξάδα. Είναι σημαντικό να μην χάνει ένα ημίχρονο η ΑΕΛ μέχρι να βελτιώσει την εικόνα της καθώς η σταθερότητα είναι το παν. Εννοείται πως θα χρειαστεί και άλλος χρόνος αλλά αυτό πρέπει να γίνει στο άμεσο μέλλον. Άλλωστε ποιος ξέρει μέχρι πότε θα σώζει ένα κακό πρώτο ημίχρονο με ένα καλό δεύτερο.
