Mε μακροσκελή ανακοίνωση που εξέδωσαν, οι οργανωμένοι οπαδοί της ΑΕΛ εκφράζουν τις θέσεις τους για την κάρτα φιλάθλου, ρίχνουν τα βέλη τους προς πάσα κατεύθυνση και ανακοινώνουν αποχή από τα γήπεδα.
Αναλυτικά:
Η εφαρμογή της κάρτας φιλάθλου ξεκίνησε και όσοι έχουν μια στοιχειώδη αντίληψη αντιλαμβάνονται πως πίσω από αυτό το ανούσιο μέτρο κρύβεται από τη μια η ψύχωση του “υπουργού δικαιοσύνης” να περάσει το δικό του, άσχετα με τις συνέπειες και από την άλλη τα πολλά οικονομικά συμφέροντα πολιτικών και επιχειρηματικών κύκλων της χώρας.
Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της ΚΟΠ, ο κουμπάρος του πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και μέλη της οικογένειας του είναι μέτοχοι στην εταιρεία που διεκδικεί την προσφορά για τα συστήματα της κάρτας φιλάθλου, ενώ στην άλλη εταιρεία υπάρχουν συμφέροντα από την αρχιεπισκοπή. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που το “κράτος” επιμένει σε αυτό το μέτρο το οποίο αποδεδειγμένα έχει αποτύχει και αποσύρθηκε με αγώνες σε άλλες χώρες όπως η Αγγλία, η Ιταλία και η Ελλάδα.
Είδαμε μάλιστα τον πρόεδρο του ΚΟΑ να ποζάρει με προσποιητό χαμόγελο μαζί με την κάρτα όπως τον διέταξαν τα αφεντικά του και με δηλώσεις του να προσπαθεί να καθησυχάσει τον κόσμο πως τα στοιχεία τους θα είναι απόλυτα ασφαλή στον ΚΟΑ και δεν θα γίνουν διαρροές. Φαίνεται ξέχασε πως τον περασμένο Μάρτιο υπήρξε διαρροή από τον ΚΟΑ ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων αθλητών, τα οποία λειτουργός έδωσε εντολή να τα αφήσουν για μέρες εκτεθειμένα στον υπαίθριο, δημόσιο χώρο στάθμευσης του οργανισμού μέχρι να τα τακτοποιήσουν αργότερα σε αποθήκη.
Μετά τη δημοσιογραφική διάσκεψη της κάρτας τα ελεγχόμενα ΜΜΕ άρχισαν να παίζουν το παιχνίδι του “κράτους”, μιλώντας για κοσμοσυρροή του κόσμου στα κέντρα έκδοσης της και σαν αποδεικτικό στοιχείο μας έδειχναν μερικές φωτογραφίες από 5-6 άτομα εκ των οποίων οι πλείστοι ήταν υπάλληλοι του ΚΟΑ.
Ταυτόχρονα, στο χορό μπήκαν και στημένες έρευνες πανεπιστημίων με μοναδικό στόχο να καθοδηγήσουν την κοινή γνώμη υπέρ της κάρτας. Στη παρουσίαση της συγκεκριμένης έρευνας όμως και σύμφωνα με καταγγελίες του προέδρου του ΠΑΣΠ, αφαιρέθηκαν κομμάτια γιατί δεν άρεσαν στα μεγάλα αφεντικά οι απαντήσεις του κόσμου. Η “Δημοκρατία” μας στο μεγαλείο της με άλλα λόγια.
Τα πιο πάνω είναι μόνο μια περίπτωση μέσα σε τόσες άλλες που το κυπριακό κράτος λειτουργεί πρόχειρα και σπασμωδικά παίρνοντας αποφάσεις για διάφορα κοινωνικά προβλήματα χωρίς προηγουμένως να κάνει την κατάλληλη έρευνα και να καταρτίσει πλάνο, καθώς νευραλγικές δημόσιες θέσεις ευθύνης κατέχουν άνθρωποι με έλλειψη κοινωνικής και πανεπιστημιακής μόρφωσης που μοναδικός τους στόχος είναι η μίζα.
Αν τους ένοιαζε πραγματικά όλους αυτούς το θέμα της βίας στα γήπεδα πρώτα θα έπρεπε να μπουν σε διάλογο με τους φιλάθλους που βιώνουν το ποδόσφαιρο καθημερινά και έτσι μπορούν να αντιληφθούν καλύτερα τις αιτίες και τις λύσεις των προβλημάτων, παρά να παίζουν τους ειδήμονες εκ του ασφαλούς. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε πως τα πλείστα επεισόδια βίας δημιουργούνται εξαιτίας του σάπιου συστήματος που διοικεί το ποδόσφαιρο και είναι το ίδιο σύστημα που έχει οικονομικά συμφέροντα από την έκδοση της κάρτας φιλάθλου.
Για εμάς η βία στα γήπεδα δεν μπορεί να απομονωθεί από τη βία που υπάρχει διάχυτη στην κοινωνία μας. Καθημερινά έχουμε παραδείγματα πως η βία είναι κομμάτι της κυπριακής πραγματικότητας. Μερικές μόνο περιπτώσεις είναι η ενδοοικογενειακή βία που ασκείται εναντίον γυναικών και παιδιών, η βία που εκδηλώνεται με ασήμαντες αφορμές όπως οι τσακωμοί στα κέντρα αναψυχής ή στα προσπεράσματα στο δρόμο, η αστυνομική βία και η βία εναντίον μεταναστών από τους εργοδότες τους.
Περιστατικά που φανερώνουν μια σοβαρότερη κρίση της κοινωνίας μας που ξεκινά από την παιδεία και την αδυναμία της να καλλιεργήσει αισθήματα αυτοεκτίμησης και σεβασμού προς τον άλλο.
Το γήπεδο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Στις κερκίδες συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός προσώπων, όλων των ηλικιών, κοινωνικών τάξεων και ιδεολογιών. Έτσι, είναι φυσιολογικό ότι τα ατομικά προβλήματα που κουβαλά ο καθένας να παίρνουν μορφή και να εκδηλώνονται μαζικά στο χώρο του γηπέδου. Όμως, οι εκδηλώσεις αυτές θα ήταν μεμονωμένες και πολύ περιορισμένες αν δεν υπήρχε η πραγματική και υπαρκτή αδικία που τις πυροδοτεί. Η “βία στα γήπεδα” είναι κατά κανόνα η απάντηση στην “αδικία στα γήπεδα”. Μια αδικία που αρχίζει από σικέ παιχνίδια και καταλήγει σε ολόκληρα στημένα πρωταθλήματα στα οποία προκαθορίζονται οι θέσεις της διαβάθμισης και της πρωτιάς, ανεξάρτητα από την απόδοση και τις δυνατότητες της κάθε ομάδας.
Έργα γνωστά σε όλη τη φίλαθλη Κύπρο, τα οποία συγκαλύπτονται και εκτελούνται από την ίδια την ΚΟΠ με τις ευλογίες των σωματείων, τα οποία δεν διαμαρτύρονται γιατί η ηγεσία της ΚΟΠ τα καλύπτει και τα βοηθά να περνούν τα κριτήρια της uefa και γιατί και τα ίδια τα σωματεία και οι ποδοσφαιρικές εταιρείες προχωρούν σε στησίματα αγώνων καθώς οι διοικήσεις τους αποτελούν κομμάτι μιας ολόκληρης βιομηχανίας νόμιμου και παράνομου τζόγου από την οποία όλοι αυτοί ατομικά έχουν τεράστια χρηματικά οφέλη. Αυτό φαίνεται και από τη νέα πρόταση ορισμένων σωματείων για αύξηση των ομάδων από 12 σε 14 ή ακόμα και 16 για να μπορούν όλοι να παίρνουν μέρος στο πάρτι με τα στημένα εκατομμύρια.
Φυσικά, στην Κύπρο ποτέ δεν αποδεικνύεται οτιδήποτε. Όλοι όμως γνωρίζουμε καλά πως αυτή η διαχρονική σαπίλα έχει στιγματίσει το κυπριακό πρωτάθλημα ανά το παγκόσμιο και αποτελεί τη βασική αιτία της οργής που εκδηλώνεται στα γήπεδα, αλλά και της απαξίωσης που υπάρχει προς το άθλημα τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια στιγμή σημαντικό ρόλο στην έξαρση της έντασης που παρατηρείται στα γήπεδα παίζει και το γεγονός ότι η ΚΟΠ, μέσω των κυρώσεων που επιβάλλει σε διοικήσεις και οργανωμένους φιλάθλους, καταπνίγει κάθε αντίθετη προς τη δική της άποψη. Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί φασιστικά να τρομοκρατήσει όσους διαφωνούν με τις αποφάσεις και τις πρακτικές της και αποκλείει κάθε προσπάθεια ουσιαστικού διαλόγου. Όταν όμως δεν παρέχονται οι δυνατότητες αμφισβήτησης μέσω της συζήτησης και του αμοιβαίου προβληματισμού τότε αναπόφευκτα θα οδηγούμαστε σε ακραίες ενέργειες τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων.
Ωστόσο γνωρίζουμε πως οι ενέργειες αυτές δίνουν το άλλοθι για περισσότερη καταστολή. Για μέτρα ανίκανα να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα που αναφέρουμε πιο πάνω και που στοχοποιούν τους φιλάθλους. Αυτό έχει φανεί και με την υιοθέτηση της αποδεδειγμένα αποτυχημένης κάρτας φιλάθλου η οποία όπου εφαρμόστηκε το μόνο που κατάφερε ήταν μειώσει την προσέλευση στα γήπεδα, να τα μετατρέψει σε εκκλησίες και να μεταφέρει τη βία εκτός γηπέδων, εκεί που είναι εντελώς ανεξέλεγκτη και πολύ πιο ακραία με αρκετούς νεκρούς και σοβαρά τραυματίες.
Σε αυτό το σημείο θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους πως τα πλείστα επεισόδια στα γήπεδα τα τελευταία χρόνια ήταν στημένα από την αστυνομία με μοναδικό στόχο να πετύχουν την εφαρμογή της κάρτας για τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Θυμίζουμε επιγραμματικά το περσινό ΑΕΛ-αποελ στο Τσίρειο με την αναίτια καθυστερημένη εμφάνιση της αστυνομίας, το ΑΕΛ-αποελ το 2015 όπου οι πόρτες των κερκίδων για πρώτη φορά στα χρονικά ήταν ξεκλείδωτες, το αποελ – ΑΕΛ του 2014 όπου η ίδια η αστυνομία έφερε πρόσωπο με πρόσωπο τους οπαδούς των 2 ομάδων στον αυτοκινητόδρομο και που υπεύθυνος αστυνόμευσης του συγκεκριμένου αγώνα ήταν το ίδιο άτομο που του καταλογίστηκαν στα χαρτιά ευθύνες για την παράλογη διακοπή του αγώνα ομόνοια – ΑΕΛ το 2011.
Είναι παράξενο που οι πιο πάνω απλές σκέψεις διατυπώνονται από αυτούς που οι άρχοντες του ΚΟΑ, της ΚΟΠ και του κράτους αποκαλούν ως “ανεγκέφαλους οπαδούς”. Που τους έδωσαν αυτή την ταμπέλα για να καλύψουν τη δική τους ανεπάρκεια και υποκρισία. Δείχνουν την απροθυμία τους να προχωρήσουν σε πραγματική εξυγίανση του ποδοσφαίρου, αφού αυτή θα έπρεπε να ξεκινά από αυτούς τους ίδιους. Εμείς είμαστε οι πρώτοι που τη θέλουμε, γιατί εμείς στο ποδόσφαιρο καταθέτουμε την ψυχή μας, την οποία αυτοί μετατρέπουν σε τραπεζικές καταθέσεις και θέσεις εξουσίας.
Στη συνέχεια έρχονται να μας φορτώσουν όλα τα φταιξίματα για όσα αυτοί με τις ενέργειές τους προβοκατόρικα προκαλούν. Εμείς οι “ανεγκέφαλοι” λοιπόν αρνούμαστε να παίξουμε το παιχνίδι σας και καλούμε όλους τους “ανεγκέφαλους” φιλάθλους που αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο να εναντιωθούν στις μεθοδεύσεις σας και να συσπειρωθούν για να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία σας.
Η προστασία των προσωπικών δεδομένων είναι κατοχυρωμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και είναι δικαίωμα του κάθε προσώπου να τα προστατεύει και προσωπική επιλογή του να τα δίνει εκεί που θέλει ο ίδιος.
[Άρθρο 8(1) του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ε.Ε και Άρθρο 16(1) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ε.Ε (ΣΛΕΕ)].
Αρνούμαστε να δώσουμε τα στοιχεία μας όχι επειδή έχουμε κάτι να κρύψουμε, αλλά επειδή:
1)Δεν γουστάρουμε να γίνουμε πιόνια στα οικονομικά παιχνίδια του ιωνά και των αυλικών του.
2)Δεν εμπιστευόμαστε τους διορισμένους του ΚΟΑ και τους λειτουργούς τους να διαχειρίζονται τέτοιες ευαίσθητες πληροφορίες από τη στιγμή που απέδειξαν ότι δεν μπορούν να το πράξουν, αφήνοντας εκτεθειμένα σε κοινή θέα χιλιάδες δελτία αθλητών.
3)Η κάρτα φιλάθλου, εκτός του ότι δεν καταπολεμά ουσιαστικά τη βία, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τη δημιουργία θερμής και παθιασμένης ατμόσφαιρας, η οποία δίνει περισσότερη ώθηση στην ομάδα.
4) Δεν είναι στη φύση μας να δίνουμε επιπλέον εξουσία σε σώματα που θεωρητικά έχουν σαν στόχο την εξυπηρέτηση του κοινού αλλά στην πράξη κάνουν το αντίθετο. Τέτοιο παράδειγμα είναι οι επιτηρητές στα γήπεδα των οποίων αρκετά μέλη τους στερούνται κοινωνικών δεξιοτήτων, κατάλληλης εκπαίδευσης και διακατέχονται από συμπλέγματα κατωτερότητας με αποτέλεσμα πολλές φορές, με την κάλυψη του νόμου, να συμπεριφέρονται εκδικητικά προς τον κόσμο και να προκαλούν επεισόδια βίας με ασήμαντες αφορμές.
5) Μέλη της αστυνομίας παρουσιάζονται στα γήπεδα με κουκούλες και χωρίς διακριτικά στοιχεία και πολλές φορές προκαλούν με την κάλυψη του νόμου χωρίς να γνωρίζουν οι πολίτες τα στοιχεία τους, ενώ αυτοί θέλουν να γνωρίζουν τα δικά μας.
6) Το άρθρο 39Α(3)(γ) του τρομονόμου σχετικά με το μητρώο κάρτας φιλάθλου αναφέρει ότι θα δημιουργηθεί “κατάλογος επικίνδυνων οπαδών για τους οποίους υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι ενδέχεται να αποτελέσουν κίνδυνο για τη δημόσια τάξη σε αθλητικούς χώρους και περιλαμβάνονται στο Αρχείο”. Δηλαδή, στηριζόμενοι σε φήμες, ακόμα και αν είσαι αθώος και δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον σου, σε περίπτωση που δεν τους αρέσει το πρόσωπο σου μπαίνεις σε ξεχωριστό κατάλογο και για το “κράτος” τους είσαι ύποπτος ή πιο σωστά ένοχος γιατί το δίκαιο σου με αυτούς δεν το βρίσκεις.
Ζούμε στην Κύπρο, εδώ που οι διάφοροι νόμοι εφαρμόζονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Σαν ΑΕΛΙΣΤΕΣ ζήσαμε αυτή την αντιμετώπιση πολλές φορές στο πετσί μας. Θυμίζουμε την έφοδο της αστυνομίας στην κερκίδα μας στο ΓΣΖ το 2008, όπου αστυνομικός με τα πολιτικά κινηματογραφούσε με το ένα χέρι τα επεισόδια στην κερκίδα και με το άλλο προκαλούσε τον κόσμο δείχνοντας τα γενετικά του όργανα. Τους ελέγχους στα οικήματα του συνδέσμου το 2014, τη στιγμή που σε σύνδεσμο άλλης ομάδας η αστυνομία πήγε για έλεγχο όταν ήταν κλειστός. Επίσης, αναφέρουμε την αναίτια σύλληψη έξω από το Τσίρειο 15 οπαδών μας το 2015 χωρίς να γίνει το παραμικρό, ενώ 1 χρόνο πριν με εντολή του διοικητή της ΜΜΑΔ μπήκαν στο Τσίρειο χωρίς εισιτήρια 200 οπαδοί της αντίπαλης ομάδας.
Δεν γουστάρουμε λοιπόν να δώσουμε επιπλέον όπλα σε κανένα που αποφασίζει ανάλογα με το δικό του γούστο και μάλιστα για να παρακολουθήσουμε σαν πρόβατα ένα στημένο πρωτάθλημα. Ένα πρωτάθλημα το οποίο παίζεται σε ετοιμόρροπα και λερωμένα γήπεδα, ακατάλληλα για ανθρώπους με αναπηρίες και επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα του κάθε ενός μας.
Όσο για μερικούς που προβάλλουν το ισχυρισμό πως δίνουμε τα στοιχεία μας σε υπεραγορές, φούρνους και διάφορα εστιατόρια να τους υπενθυμίσουμε πως δεν απαγορεύεται η είσοδος στα συγκεκριμένα καταστήματα, ούτε απαγορεύεται η αγορά αγαθών αν δεν θέλεις να κάνεις τη δωροκάρτα της εκάστοτε εταιρείας. Αντίθετα, στο γήπεδο σου απαγορεύεται πλέον φασιστικά η είσοδος αν δεν έχεις την κάρτα της μίζας τους.
Εμείς σαν ΣΥ.Φ.ΑΕΛ, πιστοί στις αποφάσεις τις Γενικής Συνέλευσης του συνδέσμου το 2014 και πιστοί στις αξίες αντίστασης, ελευθερίας, ισότητας και ανθρωπισμού που πρεσβεύει η Αθλητική Ένωση Λεμεσού, τασσόμαστε ενάντια στο μέτρο της κάρτας φιλάθλου.
Σαν αρχικά μέτρα ανακοινώνουμε:
1)Την αποχή μας από το κυπριακό ποδόσφαιρο γιατί η παρουσία μας στο γήπεδο κάτω από τέτοιες συνθήκες θέτει σε κίνδυνο τον κόσμο μας, προσβάλει τη νοημοσύνη και την ανθρώπινη μας αξιοπρέπεια και δίνει το έναυσμα για πιο σκληρά μέτρα όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
2)Τη συλλογή αποκωδικοποιητών τηλεοπτικών καναλιών στο οίκημα μας από το ερχόμενο Σάββατο. Αν νομίζει ο πρόεδρος της ΚΟΠ ότι θα μας στείλει απλώς μπροστά από μια τηλεόραση για να γεμίζει η τσέπη του από τα τηλεοπτικά είναι γελασμένος.
Θα παλέψουμε με όλους τους πιθανούς τρόπους, νομικούς και άλλους, για να πέσει και εδώ η κάρτα οπαδού. Θα μας βρίσκετε μπροστά σας, να ξεσκεπάζουμε ονομαστικά τα σκάνδαλά σας. Θα μας βρίσκετε στα δικαστήρια, στις πορείες και στους δρόμους μαζί με τον κάθε αδικημένο και αν δεν τα καταφέρουμε τουλάχιστον θα έχουμε το κούτελο μας καθαρό και σίγουροι πως είμαστε στη σωστή πλευρά.
Παράλληλα, θέλουμε να καλέσουμε τη νέα διοίκηση του σωματείου να ασχοληθεί πιο ζεστά με αυτό το θέμα. Επίσης, θέλουμε να πούμε πως μας βρίσκει δυσαρεστημένους η μέχρι τώρα παθητική και αδιάφορη στάση της ποδοσφαιρικής ΑΕΛ σε σχέση με την κάρτα οπαδού. Πόσο μάλλον όταν γίνονται καλέσματα να πάει στο γήπεδο ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ σαν αρνί στη σφαγή.
Το λέμε αυτό όχι γιατί έχουμε προσωπική εμπάθεια με κανένα, αλλά γιατί είναι η πραγματικότητα. Η ΑΕΛ δεν θα μείνει μόνη λόγω της απουσίας μας. Η ΑΕΛ είναι μόνη και κενή από τότε που η ηγεσία της ποδοσφαιρικής ΑΕΛ αποξενώθηκε από τον κόσμο, από τότε που έπαψε να πρεσβεύει αυτά για τα οποία ιδρύθηκε και ο ΑΕΛΙΣΤΑΣ ένιωθε περήφανος για αυτή τη διαφορετικότητα του σωματείου του από τα υπόλοιπα. Αν νομίζουν μερικοί ότι υπερβάλουμε ας θυμηθούν τη συσπείρωση του κόσμου κόντρα στην αδικία , τον πόλεμο και τις μάχες που κερδίσαμε ενωμένοι ενάντια στην ΚΟΠ, την LTV, την αστυνομία και τόσους άλλους. Ας θυμηθούν τα γεγονότα του 1948 που η ΑΕΛ, με κίνδυνο να μην ξανά κατέβει στο γήπεδο, ήταν το μόνο σωματείο που κόντρα στις απειλές ενός ολόκληρου συστήματος αρνήθηκε να παραβιάσει τις αθλητικές αρχές και τους σκοπούς της. Γιατί ΑΕΛ σημαίνει γροθιά στο κατεστημένο και όχι σύμπραξη.
Καταληκτικά, ζητάμε δυναμική κοινή γραμμή Σωματείου ΑΕΛ, Ποδοσφαιρικής ΑΕΛ και ΣΥ.Φ.ΑΕΛ ενάντια στην κάρτα οπαδού. Ίσως αυτή η κοινή γραμμή για την επίτευξη ενός σκοπού να είναι και η μοναδική πραγματική ευκαιρία για την απαρχή της συσπείρωσης του κόσμου και ολόκληρου του οικοδομήματος της ΑΕΛ μετά από χρόνια.
ΥΓ. Για εσάς ένα προϊόν, για εμάς ολόκληρη η ζωή μας.
ΥΓ2. Όσοι μας λένε να επιστρέψουμε στο γήπεδο πρέπει να αντιληφθούν ότι απευθύνονται σε λάθος άτομα. Αυτές οι πιέσεις και προτροπές πρέπει να μπουν στις διοικήσεις. Από τις πράξεις τους και μόνο θα φανεί αν θέλουν τον κόσμο πίσω γιατί από λόγια χορτάσαμε.
ΥΓ3. Που εξαφανίστηκε η επίτροπος προστασίας δεδομένων; Άδικα πληρώνεται από τους φορολογούμενους;
ΥΓ4. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα από το “κράτος” με εναλλακτικές ασχολίες και δραστηριότητες για τους χιλιάδες εφήβους που θα μείνουν μακριά από τα γήπεδα και τον αθλητισμό;
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΠΑΔΟΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ 1989.
