Πριν καν βγει ο Φεβρουάριος είναι (και μαθηματικά) εξασφαλισμένο πως δεν θα πιάσει τον αριθμό των περυσινών συμμετοχών του. Ακόμη κι αν αγωνιστεί σε όλα τα εναπομένοντα παιχνίδια (14, αν η ομάδα προκριθεί στον τελικό του κυπέλλου), ο Γιάννης Κούσουλος θα έχει παίξει λιγότερο απ’ ό,τι στην παρθενική του χρονιά στην Ομόνοια.
Ο 24χρονος μεσοαμυντικός μέτρησε 31 συμμετοχές την περασμένη σεζόν, η οποία υπήρξε άκρως απογοητευτική για το «τριφύλλι», και αριθμεί μόλις 12 στην τρέχουσα, στην οποία οι «πράσινοι» ευρίσκονται σε υψηλές πτήσεις και σε τροχιά (διεκδίκησης, αν μη τι άλλο) τίτλου.
Αυτή η αντιδιαστολή προσωπικής και συλλογικής επιτυχίας προφανώς δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον διεθνή άσο. Το παραδέχτηκε δημόσια, άλλωστε, και ο προπονητής του που μέσες-άκρες τον έχρισε «θύμα» του αυξημένου ανταγωνισμού στη θέση του.
Ο Κούσουλος, ωστόσο, δεν αντιμετώπισε μοιρολατρικά την κατάστασή του. Δεν τον πήρε από κάτω η απογοήτευση, τη μετέτρεψε σε πείσμα να αποδείξει ότι έχει θέση στην ομάδα. Και, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, η ευκαιρία έρχεται. Αργά ή γρήγορα, πάντως έρχεται.
Και ο πρώην αρχηγός της Νέας Σαλαμίνας την άρπαξε από τα μαλλιά. Ο τραυματισμός του Τζόρντι Γκόμεθ τον έβαλε στο κόλπο και με την απόδοσή του κόντρα σε Εθνικό, Δόξα και ΕΝΠ ο 24χρονος υποχρέωσε τον προπονητή του να του πλέξει το εγκώμιο μετά το παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου.
Σε μια αναγνώριση μάλιστα της δουλειάς, της υπομονής και της προσφοράς του, ο Μπεργκ δεν φείσθηκε επαίνων για τον Κούσουλο. Όσοι γνωρίζουν τη νοοτροπία των Νορβηγών, μπορούν να αντιληφθούν πόση πρόσθετη αξία είχε αυτό για τον άσο της Ομόνοιας, ο οποίος πέτυχε μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.
Το τέρμα του στο 82ο λεπτό του αγώνα στο ΓΣΠ ήταν το παρθενικό του με την πράσινη φανέλα και συνάμα το πρώτο της ομάδας του στην τρέχουσα περίοδο που σημειώνεται στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο (76’-90’). Ποιος είπε ότι η υπομονή και η επιμονή δεν επιβραβεύονται ανάλογα;
