Μία καλή-ζυγισμένη εκτέλεση, μία γρήγορη κίνηση, μία καρφωτή κεφαλιά. Ένα γκολ, μία νίκη. Ακούγεται απλό, αλλά μόνο απλό δεν είναι να σκοράρεις από στατική φάση, από στημένη μπάλα αν προτιμάτε. Είναι όμως εξαιρετικά σημαντικό.
Τρανό παράδειγμα το πρόσφατο Μουντιάλ όπου τα πολλά τέρματα από κόρνερ ή κοντινά φάουλ αποδείχτηκαν πολυτιμότατα. Σχεδόν 4 στα 10 γκολ προέρχονται με αυτό το τρόπο.
Η Ομόνοια άνοιξε λογαριασμό στο πρωτάθλημα με αυτή τη δίοδο και πρέπει να δώσει τεράστια σημασία στις στατικές φάσεις, είτε έχει επιθετική δημιουργία, είτε όχι.
Πάνε χρόνια να δούμε αποτελεσματικό "τριφύλλι" σε κόρνερ και κοντινά φάουλ. Για την ακρίβεια από την εποχή Λάρκου όπου οι κομπίνες προκαλούσαν εντύπωση και αναστάτωση.
Με το πόδι του Ζόρντι Γκόμεζ να διαθέτει εμφανώς "μοιρογνωμόνιο", με ψηλά κορμιά στο ρόστερ ή προοπτική υπάρχει. Είναι θέμα πλέον προπόνησης και στρατηγικής. Αν η Ομόνοια κτίσει πάνω στις στατικές μπάλας και κυμανθεί στους μέσους όρους του σύγχρονου ποδοσφαίρου έχει πολλά να κερδίσει. Ειδικά μέχρι να βρει ρυθμό και συνοχή.
