Η Formula 1 είναι ένα ιδιαίτερο σπορ με πολλές παραμέτρους να επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Δεν αρκεί ένας πολύ καλός πιλότος για να πάρεις τίτλο. Δεν αρκεί ένα πολύ καλό μονοθέσιο ή ένας ιδιοκτήτης με πολλά λεφτά ή ακόμη και οι κορυφαίοι μηχανικοί. Χρειάζεται η κατάλληλη χημεία γι αυτό και ομάδες με τεράστιο μπάτζετ, τεράστια ιστορία μένουν για πολλά χρόνια μακριά από τους τίτλους. Κάνουμε αυτή την εισαγωγή για να εξηγήσουμε το λόγο που θεωρούμε ότι το Ζάντφουρτ είναι η στιγμή της χρονιάς που ο Φερστάπεν έδειξε ότι έχει ολόκληρο το πακέτο στα χέρια του για να πάρει το πρωτάθλημα, φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρει ή ότι προεξοφλούμε κάτι με 9 αγώνες να απομένουν και τη διαφορά μόλις στους 3 βαθμούς.
Δύο εναντίον ενός
Στη σύγχρονη Formula 1 οι επιλογές της στρατηγικής έχουν μειωθεί λόγω της απουσίας των ανεφοδιασμών και έτσι οι επικεφαλής έχουν πολύ δύσκολο έργο για να κάνουν… εκπλήξεις στους αντιπάλους. Ειδικά φέτος που μιλάμε για μία μάχη μεταξύ δύο ομάδων, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Για να μπορεί είτε η Red Bull είτε η Mercedes να… εγκλωβίσει τον αντίπαλο χρειάζεται και τους δύο πιλότους. Σε κάποιες πίστες λειτουργεί το undercut και σε άλλες το overcut οπότε οι… μπλόφες για να πιάσουν θα πρέπει να έχεις έναν πιλότο να θυσιάσεις. Η Mercedes στο Ζάντφουρτ είχε και έτσι έψαξε διαφορετικές στρατηγικές για Χάμιλτον και Μπότας. Ο Φερστάπεν ήταν μόνος του αφού ο Πέρεζ εκκινούσε από το pit lane κι όμως διατήρησε την ψυχραιμία του σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, όπως και η ομάδα του που πήρε τις σωστές αποφάσεις αν και ήταν υπό πίεση λόγω των 100.000 οράνιε που περίμεναν τη νίκη του ήρωά τους.
Αλάνθαστη εκκίνηση και διαφορά... ασφαλείας
Το Ζάντφουρτ επέστρεψε μετά από 36 χρόνια στη Formula 1 αλλά διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς χάραξης και αυτό δεν βοήθησε τα προσπεράσματα. Οι πιλότοι το έλεγαν από το Σάββατο και ο Φερστάπεν γνώριζε ότι η… μισή νίκη θα ερχόταν αν διατηρούσε την πρώτη θέση στην πρώτη στροφή. Η εκκίνησή του ήταν υποδειγματική και δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο στον Χάμιλτον. Ο βρετανός ήθελε να μείνει κοντά μέχρι να ανοίξει ο… χορός των pit stops αλλά λογάριαζε χωρίς τον Ολλανδό ο οποίος στους πρώτους δέκα γύρους είχε χτίσει διαφορά 3 δευτερολέπτων, κάνοντας γύρους κατατακτήριων δοκιμών. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι αν δεν το είχε κάνει τότε θα έχανε τον αγώνα. Ο Χάμιλτον μπήκε νωρίτερα στα pits και άλλαξε στρατηγική θέλοντας να αιφνιδιάσει τον αντίπαλό του. Ο Φερστάπεν ήταν 4 δευτερόλεπτα μπροστά και ένα γύρο μετά ακολούθησε όπως ήταν το λογικό τον αντίπαλό του. Αυτός ο γύρος του στοίχισε 3 δευτερόλεπτα και αν δεν είχε τη διαφορά από πριν, τότε ο Χάμιλτον θα ήταν πρωτοπόρος του αγώνα.
Η ψυχραιμία του Φερστάπεν στο προσπέρασμα στον Μπότας
Σαν να μην έφταναν στον Φερστάπεν η πίεση από τον Χάμιλτον, είχε να αντιμετωπίσει και έναν ακόμη αντίπαλο. Η Mercedes βλέποντας ότι ο Μπότας δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό των δύο πρώτων, αποφάσισε να τον κρατήσει στην πίστα περιμένοντας να τον φτάσει ο Φερστάπεν, με σκοπό να εκμεταλλευτεί ο Χάμιλτον τη συγκυρία και να πλησιάσει. Ο Ολλανδός διατήρησε την ψυχραιμία του, ήταν τυχερός γιατί ο Βρετανός έπεσε σε κίνηση οπότε του έδωσε μία... ανάσα και έτσι ολοκλήρωσε ένα πεντακάθαρο προσπέρασμα χωρίς να αγχωθεί για το τι θα μπορούσε να κάνει ο Μπότας ή ο Χάμιλτον.
Διαχείριση ελαστικών για… όσκαρ
Το δεύτερο σκέλος της μονομαχίας των διεκδικητών του τίτλου ήταν εντυπωσιακό. Και οι δύο είχαν τη μέση γόμα και έκαναν ίδιους γύρους. Η διαφορά έμενε καρφωμένη στα 2 δευτερόλεπτα και στη Mercedes σκέφτηκαν να αξιοποιήσουν το ότι είχαν και δεύτερο σετ μέσης γόμας, σε αντίθεση με τη Red Bull που είχε μόνο τη σκληρή γόμα. Η αλήθεια είναι ότι βιάστηκαν να τραβήξουν τον Χάμιλτον στα pits αλλά η εξήγηση έχει να κάνει με τη διαφορά που είχε από τον Φερστάπεν. Ο Ολλανδός άρχισε να ανοίγει την ψαλίδα και την έφτασε στα 3 δευτερόλεπτα, το χρόνο δηλαδή που είχε καλύψει ο Χάμιλτον στην πρώτη αλλαγή ελαστικών και λογικά γι αυτό βιάστηκαν στη Mercedes να φωνάξουν τον Βρετανό. Σε εκείνο το σημείο ήταν η 3η φορά μέσα στον αγώνα που ο Φερστάπεν τα έκανε όλα τέλεια σε κρίσιμο σημείο. Έκανε 1,5 γύρο στα… κόκκινα με φθαρμένα ελαστικά τα οποία, προφανέστατα, είχε διαχειριστεί γιατί περίμενε την ώρα που θα έπρεπε να πιέσει. Το αποτέλεσμα ήταν μετά το δικό του pit stop να μην έχει χάσει τίποτα (βοήθησε σε αυτό και η κίνηση που βρήκε ο Χάμιλτον στην έξοδό του).
Οι αντιδράσεις του Φερστάπεν μετά τη νίκη δείχνουν ωριμότητα
Αφού ούτε το τελευταίο όπλο που είχαν στα χέρια τους οι άνθρωποι της Mercedes, δεν έφερε τα αποτελέσματα που περίμεναν, συμβιβάστηκαν με την ήττα. Όχι και ο Χάμιλτον ο οποίος έκανε καταπληκτικούς γύρους με τη μέση γόμα, σε σημείο που κανείς δεν πίστευε ότι θα αντέξουν τα ελαστικά ως το τέλος, όμως τα συνεχόμενα ντουμπλαρίσματα σε πιο αργά μονοθέσια, δεν του επέτρεψαν να πλησιάσει σε απόσταση ασφαλείας. Ο Φερστάπεν έγραψε ιστορία στο Ζάντφουρτ και έγινε ο πρώτος Ολλανδός που νίκησε εντός έδρας. Η αποθέωση που γνώρισε μπορεί να συγκριθεί με σκηνικά του μακρινού παρελθόντος (Μάνσελ στο Σίλβερστοουν, Σένα στη Βραζιλία κτλ) όμως ο ίδιος δεν παρασύρθηκε. Έδωσε το χέρι του στον Χάμιλτον, πανηγύρισε τόσο όσο αφού το μόνο που έχει αυτή τη στιγμή είναι η διαφορά των 3 βαθμών στη βαθμολογία των οδηγών και έστειλε το μήνυμα με τη στάση του ότι θα ξεσπάσει όταν θα σηκώσει το πρωτάθλημα. Είτε φέτος, είτε τα επόμενα χρόνια. Ο Φερστάπεν ήρθε για να πρωταγωνιστήσει στη Formula 1.
