Πριν μία εβδομάδα, ο Παναθηναϊκός έχανε στη Ρεάλ Μαδρίτης 90-86. Μια ήττα αποδεκτή θα έλεγε κανείς λόγω της διαφοράς. Όμως ασκήθηκε έντονη κριτική στους «πράσινους», στοιχείο που είναι θετικό. Γιατί δείχνει την πίστη που υπάρχει στις δυνατότητες αυτού του γκρουπ προπονητών και παικτών.
Το στοιχείο που στάθηκαν οι περισσότεροι, ήταν η διαχείριση του Εργκίν Αταμάν. Ειδικά στα γκαρντ. Ο Λορένζο Μπράουν «έγραψε» μόλις 3:39 λεπτά συμμετοχής. Ο Κώστας Σλούκας χωρίς να έχει κάνει καλό παιχνίδι μέχρι τότε -δεν ήταν στα δικά του στάνταρ ούτε με τους Μαδριλένους- αγωνίστηκε 24 λεπτά περίπου. Στο μυαλό όλων ο Τούρκος τα είχε κάνει… σαλάτα.
Για αυτό ακριβώς «όλοι» δεν είναι προπονητές μπάσκετ και μάλιστα τέτοιου επιπέδου, ενώ ο Εργκίν Αταμάν έχει σηκώσει τρεις φορές την Euroleague σε τέσσερα χρόνια, έχει έναν ακόμη τελικό και τη σεζόν της πανδημίας όπου η δική του ομάδα έπαιζε μακράν το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη.
«Ο Μπράουν έπαιξε λίγο γιατί ήθελα να δώσω ρυθμό στον Σλούκα». Αυτό απάντησε ο ίδιος ο Αταμάν, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς να απολογείται, χωρίς να δείχνει ενοχλημένος έστω. Μια φυσιολογική ροή λειτουργίας του πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκού ουσιαστικά.
Από το μυαλό πολλών, πέρασε το ενδεχόμενο να ενοχληθεί ο Μπράουν. Νέος στους «πράσινους», αλλά πρόκειται για παίκτη με… χιλιόμετρα στην «πλάτη». Από τους κορυφαίους γκαρντ στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Που όμως επιλέχτηκε ακριβώς επειδή είναι το κατάλληλο «κομμάτι» στο ήδη όμορφο παζλ που φτιάχτηκε με τόσο κόπο.
Το τεράστιο κέρδος για τον ίδιο τον Αταμάν, είναι πως όση κριτική κι αν ασκήθηκε εκτός ομάδας, εντός αυτής κανείς δεν τον αμφισβήτησε. Κανείς δεν… στράβωσε τη μούρη του επειδή έπαιξε λίγο. Ο κόουτς των «πράσινων» έχει τον τρόπο να δείχνει σε όλους πως όσα κάνει, βασίζονται στο κοινό καλό της ομάδας και κυρίως στο στοιχείο της δικαιοσύνης. Δεν έβαλε τον Σλούκα γιατί τον… γουστάρει περισσότερο από τον Μπράουν. Ούτε πέρασε από κάποια δοκιμασία τον Αμερικανό.
Εκείνοι που επέκριναν την κίνηση αυτή του Αταμάν, πλέον δεν μπορούν παρά να του βγάλουν το καπέλο. Μετά τη Μαδρίτη, ο Μπράουν αγωνίστηκε πολλά λεπτά με την ΑΕΚ. 22 πόντους, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα, 2 ασίστ, MVP.
Κυρίως όμως είναι η νοοτροπία της ομάδας συνολικά και του αθλητή του ίδιου που εξέπληξε. Μόλις ολοκληρώθηκε το παιχνίδι για το πρωτάθλημα, ο Αμερικανός δήλωσε:
«Νιώθω υπέροχα. Ακόμα προσαρμόζομαι αλλά είναι μία καθημερινή διαδικασία. Δουλεύω κάθε μέρα όσο πιο σκληρά μπορώ».
Πριν το ματς με τη Φενέρ, ανέφερε: «Δεν έχω αγωνιστεί ξανά σε ομάδα με τόσους γκαρντ που να θέλουν την μπάλα στα χέρια τους. Αλλά είμαι σε μία ηλικία που δεν προσπαθώ να είμαι αυτός ο τύπος».
Κι εκεί ήρθε ο Αταμάν, να αποδείξει σε όλη την Ευρώπη πως διαχειρίζεται ένας τοπ προπονητής την ψυχολογία των παικτών του αρχικά και πως αποδίδει μπασκετική δικαιοσύνη. Το παιχνίδι με την Φενέρμπαχτσε, ήταν ντέρμπι. Μετά από δύο ήττες, όσο να’ ναι υπήρχε πίεση. Και ο Παναθηναϊκός απέδωσε αυτό το μπάσκετ με τόσες απουσίες στα φόργουορντ.
Τα γκαρντ, όμως, ήταν όλα διαθέσιμα (πλην του Μωραϊτη που έτσι κι αλλιώς δύσκολα θα έβρισκε χρόνο). Ο Μπράουν έπαιξε 23:11, έχοντας 12 πόντους, 5 ασίστ, 5 ριμπάουντ. Ο Σλούκας ήταν ο παίκτης-ηγέτης που έκρινε το ματς, παίζοντας 20 λεπτά. Ο Γκραντ έμεινε στο παρκέ για κάτι παραπάνω από 32 λεπτά, ο Ναν για κάτι παραπάνω από 35.
Οι απουσίες στα φόργουορντ έπαιξαν ρόλο, όμως και πάλι ακόμη κι αν αφαιρέσει κανείς 3-5 αγωνιστικά λεπτά από τον κάθε γκαρντ, μιλάμε για το τέλειο rotation, βασισμένο όχι στο χρονόμετρο, αλλά στην μπασκετικήδικαιοσύνη.
Μέσα σε μια εβδομάδα λοιπόν, ο Εργκίν Αταμάν έλαβε από την ίδια την ομάδα του την αναγνώριση που του αξίζει. Οι παίκτες του «είπαν» στο παρκέ «ξέρεις εσύ τι να κάνεις». Κι αυτός το έκανε. Για αυτό και ο Παναθηναϊκός πλέον είναι δύσκολο να έχει γκρίνιες και κατεβασμένα μούτρα. Γιατί όλοι αντιλαμβάνονται πως κανείς δεν έχει προσωπικό θέμα με κανέναν, ακόμη κι αν δεν τον χρησιμοποιήσει πολύ. Ξέρουν πως κι ο συμπαίκτης τους είναι εξίσου καλός, ειδικά στη συγκεκριμένη τετράδα κορυφαίου επιπέδου από κάθε άποψη.
Είναι όμως κι αυτό το… μαγικό ραβδάκι του Αταμάν. Αυτή η μαεστρία του στην ψυχολογία, στο να βρει το «κουμπί» κάθε παίκτη του. Έδωσε ρυθμό, εμπιστοσύνη και σεβασμό στον Σλούκα σε ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης εκτός έδρας. Το εισέπραξε με «διπλάρα» στην Κωνσταντινούπολη «δώρο» απ’ τον αρχηγό.
Παράλληλα ξύπνησε και τον μπασκετικό εγωισμό του Μπράουν, με πολύ σωστό τρόπο. Για αυτό και πήρε δύο εξαιρετικές εμφανίσεις κορυφαίου επιπέδου, τόσο με την ΑΕΚ όσο και με την Φενέρ.
Παράλληλα, πήρε και την δημόσια αναγνώριση του αρχηγού της ομάδας ο οποίος δήλωσε μετά το παιχνίδι πως είναι «ο κορυφαίος προπονητής στην Ευρώπη τα τελευταία 7-8 χρόνια». Αυτή ακριβώς η υπογραφή… συμβολαίου από τους παίκτες προς τον προπονητή, με το οποίο συμφωνούν πως η διαχείριση και το κουμάντο το κάνει εκείνος, χωρίς να σκέφτεται κανείς πως αδικείται ή υποβαθμίζεται.
Πηγή: Sdna.gr
