Ο έμπειρος Αμερικανός αρθρογράφος, Τσαρλς Γκάρντνερ, γράφει από το Μιλγουόκι για λογαριασμό του Gazzetta και θυμάται τις πιο τρελές αθλητικές νύχτες στην ιστορία της πόλης, μέχρι την αποψινή! Η σύγκριση των πρωταγωνιστών του 1971 με την σημερινή ομάδα.
Το 1971, οι Μιλγουόκι Μπακς είχαν έναν κυρίαρχο σέντερ, που τους βοήθησε να κατακτήσουν το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, μόλις στην 3η σεζόν της ύπαρξής τους.
Το όνομα του ήταν Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.
Πενήντα χρόνια αργότερα, τα «ελάφια» έχουν και πάλι στη σύνθεσή τους έναν εντυπωσιακό ψηλό, που ακούει στο όνομα Γιάννης Αντετοκούνμπο και είναι γνωστός ως ο “Greek Freak”! Ταυτόχρονα, έχουν την ευκαιρία να προσθέσουν έναν ακόμη τίτλο στο ενεργητικό τους, αν νικήσουν στο Game 6 των τελικών του ΝΒΑ, που θα αρχίσει σε λίγες ώρες, ξημερώματα Τετάρτης (21/07, 04.00).
Το Μιλγουόκι προηγείται με 3-2 στις νίκες και ελπίζει να αποτελειώσει την δουλειά, με την βοήθεια των εκστασιασμένων φιλάθλων του, η προσέλευση των οποίων στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου αναμένεται να αγγίξει τις 65.000! Κι όλοι αυτοί χωρίς να έχουν εισιτήριο. Παρά μόνο για να παρακολουθήσουν το ματς από γιγαντοοθόνες. Χωρίς σε αυτό το εντυπωσιακό νούμερο να συμπεριλαμβάνονται οι 16.000 τυχεροί που θα βρεθούν στις κερκίδες του “Fiserv Forum”.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετές ομοιότητες ανάμεσα στην ομάδα του 1971 και του 2021, αλλά οι σημαντικότερες απ' αυτές αρχίζουν με τον Καρίμ και τον Γιάννη.
«Ήταν και οι δύο τον αερομεταφορέα μέσα τους!», λέει ο πρώην αρχισυντάκτης του αθλητικού τμήματος στην Journal Sentinel, Bill Windler, αναφερόμενος κυρίως στον ύψους 2,18, Αμπντούλ Τζαμπάρ. «Ο Καρίμ ήταν πιο παραδοσιακός ψηλός, έστω κι αν μπορούσε να κινηθεί μακριά από το καλάθι και να σουτάρει από τις γωνίες! Έμοιαζε πολύ με τον Γιάννη, γιατί η απόδοσή του ισοδυναμούσε με... λεφτά στην τράπεζα! Τριάντα πόντοι και δέκα ριμπάουντ αρκούσαν για τη νίκη!».
Ο Γιάννης είναι καλός χειριστής της μπάλας και μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις, ένα κατόρθωμα που θεωρείται εκπληκτικό για έναν παίκτη που βλέπει τον κόσμο από τα 2,11, αλλά ίσως είναι και λίγο ψηλότερος.
Το 1971, οι Μπακς είχαν επίσης σαν point-guard, τον Όσκαρ Ρόμπερτσον, που αποτελούσε μία πολύ έμπειρη μονάδα δίπλα στον Αμπντούλ Τζαμπάρ, ο οποίος βρισκόταν στην 3η του σεζόν στο ΝΒΑ.
Ο Τζρου Χόλιντεϊ έκανε ίσως την καλύτερη απομίμηση του του “Big O” στο Game 5, σκοράροντας 27 πόντους και προσθέτοντας 13 ασίστ στη νίκη των Μπακς με 123-119. Παράλληλα, ήταν ο «ηθικός αυτουργός» για την φάση που έκρινε το αποτέλεσμα, κλέβοντας την μπάλα από τον Ντέβιν Μπούκερ και βρίσκοντας τον Αντετοκούνμπο στον αέρα για το alley-oop που σφράγισε την μοίρα των Σανς.
«Ο Χόλιντεϊ μπορεί να μην είναι... Όσκαρ Ρόμπερτσον, όμως και αυτός του μοιάζει πολύ!», τονίζει ο Windler. «Αν οι Μπακς είχαν τον Όσκαρ σε ένας εναντίον ενός από τα 4-5 μέτρια στην τελική γραμμή, τότε τότε δεν υπήρχε περίπτωση να αστοχήσει. Στον Τζρου αρέσει πιο πολύ να πηγαίνει μέχρι το καλάθι και να χρησιμοποιεί το αριστερό του χέρι.»
Ο 31χρονος point-guard δήλωσε ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στο κατάλληλο σημείο και στην κατάλληλη στιγμή για το κλέψιμο στον Μπούκερ, αλλά στην ουσία είναι ένας παίκτης που ξέρει να τοποθετεί τον εαυτό του σωστά και χρησιμοποιεί τα δυνατά του χέρια για να αντιμετωπίσει ακόμη και ψηλότερους αντιπάλους.
Ο Bob Dandridge, ο οποίος πρόσφατα εισήχθη στο Hall of Fame, ήταν ο small forward των Μπακς στην ομάδα του 1971. Η σύγκριση με τον Μίντλετον δεν ταιριάζει τόσο πολύ όσο στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, κυρίως γιατί είναι ο σουτέρ της σημερινής ομάδας είναι μία διαρκής απειλή από την γραμμή του τριπόντου.
Ο Dndridge, όμως, διέθετε ένα επίπεδο σουτ από μέση απόσταση, που είχε γίνει μείνει στην ιστορία ως το “pancake jumper”, χάρη στον πρώην σχολιαστή των Μπακς, Eddie Doucette.
Το αντίστοιχο του Μίντλετον, θεωρείται ως ένα από τα πιο θανατηφόρα του πρωταθλήματος.
«Σίγουρα δεν είναι εύκολο να συγκρίνεις τις εποχές, αλλά και εκείνη η ομάδα των Μπακς ήταν πολύ καλή!», προσθέτει ο Windler.
Οι Μπακς έφτασαν τους τελικούς του ΝΒΑ και το 1974 αλλά ηττήθηκαν στα επτά παιχνίδια (3-4) από τους Μπόστον Σέλτικς με το 7ο και καθοριστικό παιχνίδι να διεξάγεται στην “Milwaukee Arena”. Ο Ρόμπερτσον αποσύρθηκε μετά από εκείνη την σεζόν και ο Τζαμπάρ έπαιξε για άλλον έναν χρόνο στα «ελάφια», πριν γίνει ανταλλαγή στους Λος Άντζελες Λέϊκερς, τον Ιούνιο του 1975.
Ο Αμπντούλ Τζαμπάρ ήθελε να φύγει και ανυπομονούσε να παίξει σε μία μεγαλύτερη αγορά, την ώρα που ο Αντετοκούνμπο επέλεξε να υπογράψει το super-max συμβόλαιο που θα τον κρατήσει στο Μιλγουόκι, αν και είχε την δυνατότητα να μείνει ελεύθερος και να διαπραγματευτεί μία μετεγγραφή.
«Ήταν υπέρμαχος της περιπλάνησης και της περιπέτειας! Ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να παίξει αλλού!», υπερθεματίζει ο Windler, που για πολλά χρόνο ήταν τεράστιο δημοσιογραφικό μέγεθος για τα όλα σπορ στο Μιλγουόκι. «Δεν τον κατηγορώ. Ήταν ένας χαρακτήρας πιο κοσμικός! Και ο Γιάννης είναι, όμως με διαφορετικό τρόπο! Απλά ο Γιάννης θέλει να μείνει εδώ! Νιώθει άνετα εδώ και ο κόσμος το εκτιμά πραγματικά. Δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον στην πόλη μας να πει το παραμικρό αρνητικό για τον εκείνον.»
Το Game 6 θα μπορούσε να εκπληρώσει το σύνθημα “Bucks in Six” και αποτελεί το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στην πόλη μετά από πολύ καιρό. Στο μπέϊζμπολ, οι Μπρίουερς έφτασαν μέχρι τους τελικούς του 1982 κι έχασαν στα επτά παιχνίδια, αλλά το 7ο ματς έγινε στο Saint Louis.
Ένα μεγάλο πλήθος στο κέντρο της πόλης γιόρτασε την κατάκτηση της American League εκείνη την χρονιά, όταν οι Μπρίουερς νίκησαν το καθοριστικό εντός έδρας παιχνίδι με τους Καλιφόρνια Έϊντζελς.
Οι Μιλγουόκι Μπρέιβς πήραν το πρωτάθλημα στα επτά παιχνίδια το 1957 και σφράγισαν τον τίτλο στο “Yankee Stadium” με 5-0, χάρη στον pitcher Lew Burdette.
Το πρωτοσέλιδο που γράφτηκε την επομένη εκείνης της επιτυχίας έμεινε στην ιστορία: «Bushville Wins», το οποίο προήλθε από το σχόλιο ενός παίκτης των Γιάνκις, που επέλεξε να αποκαλέσει το Μιλγουόκι με την συγκεκριμένη πόλη, σαν να είναι ένα παρακατιανό ή ανύπαρκτο μέρος!
Η νίκη των Μπρέιβς επί των Γιάνκις αποτέλεσε την αφορμή για μία εορταστική κοσμοπλημμύρα στην Λεωφόρο Ουισκόνσιν, όπου τουλάχιστον 225.000 κόσμου πανηγύρισαν έξαλλα μέσα στην νύχτα.
Η εφημερίδα “Milwaukee Journal” ονόμασε εκείνη την νύχτα ως «την πιο τρελή που γνώρισε ποτέ το Μιλγουόκι».
Η φρενίτιδα που θα επικρατήσει στους δρόμους της πόλης, αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη αν οι Μπακς τα καταφέρουν απόψε ή αν επιστρέφουν νικητές από το Φίνιξ μετά από ένα ενδεχόμενο Game 7.
«Θα ζήσουμε κάτι εκπληκτικό!», είπε ο Αντετοκούνμπο αναφερόμενος στην ατμόσφαιρα.
«Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεντρωθούμε σε αυτό που πρέπει να κάνουμε και ότι θα μείνουμε στο παρόν, θα είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο ανταγωνιστικοί, θα παίξουμε καλό μπάσκετ και στο τέλος θα είμαστε η ομάδα που θα νικήσει», επανέλαβε αρκετές φορές ο Γιάννης.
Μπορείτε να διαβάσετε εδώ την πρώτη ανταπόκριση του Τσαρλς Γκάρντνερ από το Μιλγουόκι.
* O Charles Gardner ήταν ο βασικός ρεπόρτερ των Μπακς στην μεγαλύτερη εφημερίδα του Μιλγουόκι, “Journal Sentinel”, από το 2003 έως το 2017. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται για το Associated Press, ενώ παράλληλα ασχολείται και με τη συγγραφή βιβλίων.
