Έχουν περάσει 48 χρόνια από τότε που κρέμασε τα γάντια, αλλά μέχρι σήμερα, έστω και αν έχουν από τότε αναδειχτεί πολλοί τεράστιοι τερματοφύλακες, ένας παραμένει μέχρι σήμερα ο νο1. Οι αναλύσεις για τον κορυφαίο πορτιέρε όλων των εποχών καταλήγουν πάντα στον μυθικό Λεβ Γιασίν. Ο άνθρωπος που όρισε από τα μέσα της δεκαετίας του 50, τα στοιχεία που συνοδεύουν ακόμη και σήμερα τον σύγχρονο τερματοφύλακα.
Πανύψηλος σε μία εποχή που το ύψος δεν ήταν απαραίτητο για το τέρμα. Ο πρώτος που αντιλήφθηκε την σημασία να αναλάβει να κατευθύνει τους αμυντικούς του, ο πρώτος που αντιλήφθηκε τη σημασία του να μπορεί ο τερματοφύλακας να αξιοποιεί τα πόδια του και να αρχίζει επιθέσεις με πρώτη πάσα (και με τα χέρια) Ο πρώτος που έκανε την «έξοδο» αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού του πορτιέρε.
Σκεφτείτε μία φιγούρα, ντυμένη στα μαύρα (πρωτότυπο και αυτό), ύψους 1.89, με τρομερά ρεφλέξ, θάρρος και μία ασύλληπτη αίσθηση του χώρου και της φάσης. Συν μία τεράστια φήμη που μεγάλωνε και μεγάλωνε και μεγάλωνε για την ικανότητα του. Από τα 1962, η εικόνα αυτή του απέφερε και το παρατσούκλι «Μαύρη Αράχνη», αφού γινόταν λόγος πως λες και έχει 8 άκρα αντί τέσσερα και δεν αφήνει τίποτα να περάσει. Σκεφτείτε πως ένιωθε ο κάθε επιθετικός που σκεφτόταν απέναντι του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιασίν απέκρουσε 151 πέναλτι και έκανε αμέτρητες τεράστιες εμφανίσεις. Ο μέγας Γκόρντον Μπανκς είχε δηλώσει πως ο Γιασίν ήταν 10-15 χρόνια μπροστά από την εποχή του, πως ότι και αν έκανε ήταν απλά σούπερ. Αξιοσημείωτο, ότι στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο Γιασίν αγωνιζόταν παράλληλα στις ομάδες ποδοσφαίρου και χόκεϊ επί πάγου της Ντιναμό.
Σε μία εποχή όπου ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή ήταν στο αποκορύφωμα του και οι πόρτες του «Σιδηρούν Παραπετάσματος» ήταν σφραγισμένες όσο ποτέ προηγουμένως, ο Σοβιετικός Γιασίν έχαιρε παγκόσμιου θαυμασμού, ήταν μία προσωπικότητα που έσπαζε πολιτικούς και ιδεολογικούς φραγμούς, που γνώριζε την αποθέωση σε κάθε πόλη και σε κάθε εμφάνιση του. Ήταν σχεδόν τόσο δημοφιλής όσο και ο πρώτος κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν. Στα 1963 έγινε ο πρώτος και ο μοναδικός μέχρι σήμερα τερματοφύλακας που κέρδισε τη χρυσή μπάλα.
Στα 1971 στον τελευταίο του αγώνα στη Μόσχα (Ντιναμό-Μικτή Κόσμου), μπροστά σε 100 χιλιάδες κόσμου, τον τίμησε η αφρόκρεμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με πρώτους τους Πελέ, Μπεκενμπάουερ, Εουσέμπιο. Πολλοί από αυτούς με πρώτο τον «Κάιζερ» τον επισκέφτηκαν για 2η φορά το 1989, με την ευκαιρία των εξηκοστών του γενεθλίων. Ήταν μόλις πέντε μήνες πριν αφήσει τα εγκόσμια στις 20 Μαρτίου 1990, νικημένος από τον καρκίνο στο στομάχι και έχοντας βιώσει ακόμη τον ακρωτηριασμό του ποδιού του λόγω θρομβοφλεβίτιδας. Οι ασθένειες ήταν το μόνο πράγμα που ο Γιασίν δεν κατάφερε να αποκρούσει. Σε όλα τα άλλα ήταν ο άρχοντας του στοπ!
