Βροχή, ήλιος, συννεφιά- τι σημασία έχει;
Ο Μαξ Φερστάπεν κέρδισε (και) στον Καναδά και αύξησε τη διαφορά του στην κορυφή της βαθμολογίας, με τους Νόρις-Ράσελ να συμπληρώνουν το βάθρο. Αγωνιστική «τραγωδία» για τη Φεράρι.
Ο (Ευρωβουλευτής, πια) Σάκης Αρναούτογλου ήταν σαφής: «Αναμένονται ισχυρές βροχές και καταιγίδες, που θα συνοδεύονται από μεγάλη συχνότητα κεραυνών και τοπικές χαλαζοπτώσεις. Τα έντονα φαινόμενα που θα ξεκινήσουν από τα δυτικά, γρήγορα θα επεκταθούν στα κεντρικά και βόρεια ηπειρωτικά, η βροχόπτωση θα δυσκολέψει τα μονοθέσια στην αρχή, όμως μετά θα βγει ξανά ο ήλιος και η κατάσταση θ' αλλάξει άρδην».
Ο Μαξ Φερστάπεν- ακούγοντας την αυτόματη μετάφραση στ' ακουστικά του- κούνησε απλά το κεφάλι, πέταξε ένα "Het kan me geen fuck schelen" σε άπταιστα ολλανδικά («Ξα μου», θα μπορούσε να είναι η ευπρεπής μετάφραση...) κι έπειτα βγήκε στην πίστα να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα τελευταία 3 χρόνια: να κερδίσει (και) το grand prix του Καναδά.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής αν και εκκινούσε από τη δεύτερη θέση και αν και είδε λίγο πριν το μέσο του αγώνα τον ιπτάμενο, σ' εκείνο το σημείο, Νόρις να τον περνάει, κατάφερε με τη «βοήθεια» του Αυτοκινήτου Ασφαλείας (εύγε, ξανά, Σάρτζεντ παιδί μου...) να περάσει στην πρώτη θέση και να μείνει εκεί μέχρι τέλους.
Παρά το γεγονός πως η ΜακΛάρεν φάνηκε ικανή να τον απειλήσει και παρά την εμφανή άνοδο των Μερσέντες, το αυτί του Μαξ ίδρωσε μόνο λόγω του κράνους που φορούσε και όχι από το άγχος.
Έτσι, διαχειριζόμενος τέλεια τόσο την βροχή στην αρχή του αγώνα όσο και τις μικτές συνθήκες μετά, πήρε την 60η νίκη στην καριέρα του και συνέχισε τον μοναχικό του δρόμο για το τέταρτο συνεχόμενο πρωτάθλημα.
Πίσω από τον (άπιαστο, στο τελευταίο κομμάτι του grand prix) Φερστάπεν τερμάτισε ο Λάντο Νόρις. Ο Βρετανός ήταν εκπληκτικός γι' ακόμα μία φορά και «μάζεψε» κι άλλο ένα βάθρο, έστω κι αν σε κάποιο σημείο έδειχνε ικανός μέχρι και για τη νίκη. Παρά το γεγονός πως αυτή δεν ήρθε, ωστόσο, γίνεται ολοένα και πιο σαφές πως η ΜακΛάρεν είναι σε τροχιά εκκωφαντικής ανόδου το τελευταίο δίμηνο.
Ο poleman Τζορτζ Ράσελ ήταν κάτι παραπάνω από πασιφανές πως δεν μπορούσε να κοντράρει Ρεντ Μπουλ και ΜακΛάρεν και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με την 3η θέση, την στιγμή που ο (για λίγους αγώνες ακόμα) team-mate του, ο Λιούις Χάμιλτον, τερμάτισε 4ος. Αξίζει να σημειωθεί πως αυτό ήταν το πρώτο, μόλις, πόντιουμ στην σεζόν για την άλλοτε κραταία Μερσέντες...
Πιάστρι (έδειχνε πως μπορούσε και βάθρο στο μεγαλύτερο μέρος του grand prix), Αλόνσο, Στρολ, Ρικιάρντο, Γκασλί και Οκόν (δίπλα-δίπλα οι λατρεμένοι, μεταξύ τους, πιλότοι της Αλπίν) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα του καλύτερου, λόγω καιρικών συνθηκών, αγώνα της χρονιάς.
«Και πού ήταν ρε SDNA οι Φεράρι;», σας ακούμε να λέτε (έχουμε δικό μας Predator, μην απορείτε που ξέρουμε μέχρι και τι σκέφτεστε). «Πού είναι οι θριαμβευτές του Μονακό;».
Στο πουθενά- ορίστε πού. Η Σκουντερία με έναν πιο-Φεράρι-πεθαίνεις τρόπο τα έκαναν μεγαλοπρεπώς μαντάρα, με τους Λεκλέρκ και Σάινθ να εγκαταλείπουν, όντας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα εκτός βαθμών. Κόκκινη μαγεία, όχι αστεία.
Ξανά Μαξ, λοιπόν. Παρά το γεγονός πως η κολοσσιαία διαφορά δυναμικότητας των «ταύρων» από τον ανταγωνισμό έχει μειωθεί, ο Φερστάπεν συνεχίζει να βρίσκει τον τρόπο για να συλλέγει νίκες.
Για όσους συνεχίζουν να πιστεύουν πως ο Ολλανδός κερδίζει μόνο χάρη στο μονοθέσιό του, ο Σάκης Αρναούτογλου έχει κάτι να σας πει:
«Τον κακό σας τον καιρό...»
