Ήδη από την περασμένη περίοδο υπήρχαν μόλις τρεις επιλογές για το κέντρο της άμυνας (Ρους, Κβίντα, Γκολντάρ) και είχε διαφανεί η ανάγκη για γκολτζήδες επιθετικούς περιοχής, αφού μόνον ο Ζάιρο επεδείκνυε συνέπεια στο σκοράρισμα.
Η αποχώρηση των Ικόκο, Δημητρίου και Μπότσκαϊ δημιούργησε και την ανάγκη για τρεις ακραίους αμυντικούς (δύο δεξιά και έναν αριστερά).
Ακόμη και η μη διαθεσιμότητα του Πέπε, ο οποίος έπρεπε να τύχει αξιολόγησης από τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό Πειραιώς, δεν ήταν αστάθμητος παράγοντας.
Τούτων γνωστών και δοθέντων η Πάφος FC αγωνίστηκε κόντρα στην Έλφσμποργκ έχοντας στην ευρωπαϊκή λίστα μόνον έναν δεξιό μπακ (Κορέια), τρία στόπερ (Κβίντα, Γκολντάρ, Ποντέλο), μία επιλογή λιγότερη στη μεσαία γραμμή (Πέπε) και μόνον έναν νεοφερμένο επιθετικό (Ηλία), ενώ είχαν αποχωρήσει δύο (Νταβό και Κοντρέρας).
Ο Πελάζιο, που (ελέω τραυματισμού) είχε να παίξει επίσημο παιχνίδι από τις 8 Ιανουαρίου, βρέθηκε βασικός με την αποστολή να καλύψει το κενό του Πέπε, ο επιθετικός Άντερσον Σίλβα αποκτήθηκε μετά το παιχνίδι στη Σουηδία.
Ο Χουάν Κάρλος Καρθέδο δεν μπορούσε να προβλέψει τις αποβολές των Μεγιούσο και Κορέια, στο πρώτο και στο δεύτερο παιχνίδι αντιστοίχως, ούτε το πειθαρχικό παράπτωμα του Κβίντα ενδιάμεσα των δύο αναμετρήσεων.
Όφειλε, ωστόσο, να είναι προετοιμασμένος για κάθε αναποδιά. Αποδείχθηκε πως δεν ήταν και χρεώνεται την ευθύνη από κοινού με όσους μετέχουν στο μεταγραφικό σχεδιασμό, ο οποίος επιεικώς χαρακτηρίζεται πλημμελής.
Και ήταν, μακράν του δεύτερου, ο βασικός λόγος που η Πάφος FC δεν εξάντλησε τις πιθανότητές της για πρόκριση και απέτυχε παταγωδώς στην πρώτη ευρωπαϊκή αποστολή της ιστορίας της.