Ασύλληπτη νίκη για τον Τζορτζ Ράσελ στο Σπα, με masterclass στρατηγικής: ο πιλότος της Μερσέντες αποφάσισε να κάνει ένα πιτ λιγότερο και πήρε την καρό σημαία, αφήνοντας πίσω του Χάμιλτον και Πιάστρι!
Ξέρετε τι είναι πραγματικά υπέροχο με τις γλώσσες; Ότι γίνονται πεντανόστιμες στα κάρβουνα.
Ωστόσο, εμείς αναφερόμαστε στις άλλες γλώσσες, αυτές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να επικοινωνούν. Και το αληθινά υπέροχο είναι πως υπάρχουν μυριάδες ανά τον κόσμο- άλλες «σκληρές», άλλες μελωδικές, άλλες με πολλά φωνήεντα κι άλλες με τα σύμφωνα να έχουν το πάνω χέρι-, που ακούγονται διαφορετικά και βάφουν με χρώμα τον γκρίζο κόσμο.
Όμως, όλες τους έχουν ένα κοινό: τη σιωπή. Η οποία εκφράζεται ως εξής: «...».
«...», λοιπόν. Γιατί αυτό που έκανε ο Τζορτζ Ράσελ στο Βέλγιο σήμερα δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια, ακόμη κι αν είστε μόνιμοι κάτοικοι της Βαβέλ.
Επειδή, ωστόσο, το να μη λες τίποτα δεν πολυδουλεύει σ' ένα άρθρο, αναγκαστικά θα... πούμε: ο Βρετανός πιλότος της Μερσέντες εκκινούσε 6ος στο Σπα και πριν σβήσουν τα κόκκινα φώτα οι ελπίδες του για νίκη ήταν κατά τι λιγότερες από το να πάρει Νόμπελ Ειρήνης ο Μουσολίνι.
Ωστόσο, ο Ράσελ αψηφώντας τη λογική που επέτασσε να κάνει δύο πιτ στοπ όπως οι πάντες, κατάφερε το ακατόρθωτο: διατήρησε για πάνω από 30 γύρους την σκληρή του γόμα ενημερώνοντας την ομάδα του πως δε θα μπει στο box του για δεύτερη φορά, βγήκε πρώτος και άντεξε εκεί μέχρι τέλους. Μάλιστα, στους τελευταίους 4 γύρους μπόρεσε ν' «αποκρούσει» και τις επιθέσεις του Χάμιλτον, ο οποίος με απείρως πιο φρέσκα ελαστικά δεν κατάφερρε να περάσει τον teammate του και περιορίστηκε στη δεύτερη θέση. Αδιανόητο, πραγματικά.
Όπως και να ΄χει, πάντως, η Μερσέντες έκανε ένα εκκωφαντικών διαστάσεων 1-2 στο Βέλγιο, δείχνοντας πως έχει επιστρέψει για τα καλά...
Το βάθρο συμπλήρωσε ο Όσκαρ Πιάστρι. Ο Αυστραλός μετά τη νίκη του την προηγούμενη εβδομάδα συνέχισε τις υψηλές αγωνιστικές πτήσεις, συλλέγοντας πολύτιμους πόντους και δείχνοντας πως η μάχη με τον Νόρις για την πρωτοκαθεδρία στην ΜακΛάρεν μόλις ξεκίνησε.
Ο Σαρλ Λεκλέρκ έκανε, εν τέλει, ό,τι καλύτερο μπορούσε με αυτή τη Φεράρι τερματίζοντας 4ος, τη στιγμή που ο Φερστάπεν (που εκκινούσε 11ος λόγω αλλαγής κινητήρα) ήρθε 5ος, μπροστά από τον Νόρις- πράγμα που τον κάνει, ας πούμε, ευτυχή καθώς βρέθηκε ψηλότερα από τον ανταγωνιστή του στο πρωτάθλημα.
Σάινθ, Πέρεζ (άλλο ένα κάκιστο grand prix για τον Τσέκο, που στην εκκίνηση ήταν 2ος και τερμάτισε 8ος), Αλόνσο και Οκόν συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα ενός αγώνα που είχε τρελή ένταση μέχρι τέλους, αν και δεν έγινε και ο κακός χαμός απο προσπεράσματα.
