Χωρίς να έχει βελτιώσει ή χειροτερεύσει το πλασάρισμά του (σε σύγκριση με το πέρας της α’ φάσης) ολοκλήρωσε ο ΑΠΟΕΛ τον α’ γύρο των πλέι οφ.
Ο έκπτωτος πρωταθλητής απέτυχε να αξιοποιήσει τον παράγοντα ΓΣΠ (τρία εντός έδρας παιχνίδια μέχρι στιγμής στην α’ φάση) και παραμένει σε άκρως μειονεκτική θέση ως προς τη διεκδίκηση ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Οι μόλις τρεις ανέπαφες εστίες σε 15 παιχνίδια με ομάδες της πρώτης εξάδας παραπέμπουν σε (οξύ) πρόβλημα στην άμυνα, ωστόσο τα φαινόμενα συχνά απατούν.
Η κατά περιόδους απουσία των Πέτροβιτς και Ντβάλι λόγω τραυματισμών, η (εξ αυτού) υπερφόρτωση του Λαΐφη και η πτώση στην απόδοση των Σεμπάκ και Σούσιτς (σε σύγκριση με την περασμένη περίοδο) δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό τη δυσλειτουργία στην ανασταλτική λειτουργία.
Στον αντίποδα, ανάλογα άλλοθι απουσιάζουν στο κομμάτι της παραγωγικότητας. Σε 15 ντέρμπι με μέλη του Top6 οι «γαλαζοκίτρινοι» έχουν σημειώσει άνω του ενός τέρματος μόλις δύο φορές, ενώ έχουν μείνει «άσφαιροι» σε επτά, ήτοι σχεδόν στα μισά.
Η απόκτηση των Ελ Αραμπί και Ντράζιτς, η προσθήκη (τον Ιανουάριο) του Σωτηρίου και οι λύσεις στη μεσοεπιθετική γραμμή προοιωνίζονταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση για το επιθετικό κομμάτι, ωστόσο οι προσδοκίες ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν.
