Το μεσημέρι της Τρίτης ο ΑΠΟΕΛ θα μάθει την αντίπαλο του σε δύο ευρωπαϊκούς γύρους. Θα μάθει καταρχήν ποιες από τις πέντε πιθανές θα αναμετρηθεί στο 1ο προκριματικό και ακολούθως περνώντας με το καλό, το ζευγάρι πιθανόν αντιπάλων στον 2ο. Για το 1ο, θα βρει μπροστά του μία εκ των Ολύμπια, Τορπέντο Κουταϊσι, Σουντούβα, Σκέντιγια και Ντουντελάνζ. Ένα σύντομο προφίλ με ενδιαφέροντα στοιχεία σας δίνει η ιστοσελίδα μας SPORTIME.
Ολύμπια: Η.. επιστροφή της παραδοσιακής
Από Σλοβενία μεριά, οι περισσότεροι ξέρουμε φυσικά τη Μάριμπορ, Λόγω των συνεχόμενων τίτλων, της συμμετοχής της σε ομίλους και κυρίως τη πρόκριση επί του ΑΠΟΕΛ πριν 5 χρόνια. Όμως η παραδοσιακή ομάδα της Σλοβενίας, αυτή που έβγαζε τα κάστανα από η φωτιά στα χρόνια της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ήταν η Ολίμπια. Που μάλιστα κυριάρχησε στα πρώτα χρόνια του Σλοβενικού πρωταθλήματος μετά την ανεξαρτησία. Μία ομάδα που έβγαλε παίκτες τεράστιου βεληνεκούς, όπως οι Όμπλακ (όχι της Ατλέτικο, αλλά της Μπάγερν), Ποπιβόντα, Κάτανετς και Πάβλιν (πρώην του Ολυμπιακού και του ΑΠΟΕΛ.
Αλλά σταδιακά πέρασε στη σκιά της Μάριμπορ και στα 2005 ουσιαστικά διαλύθηκε (κήρυξε πτώχευση). Και κάπου εκεί αρχίζει η περίεργη επιστροφή. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η ΝΚ Μπέζιγκραντ (προάστιο της Λουμπλιάνα), που το 2008 μετονομάστηκε σε Ολύμπια Μπέζιγκραντ και την ίδια χρονιά πήρε το δικαίωμα από τον Δήμο της Λουμπλιάνα (που είναι και ο επίσημος ιδιοκτήτης της ομάδας) και έγινε Ολύμπια Λουμπλιάνα. Ουσιαστικά είναι η διάδοχος της ορίτζιναλ Ολίμπια, έχοντας κληρονομήσει την ιστορία και τους οπαδούς της (οι Green Dragons είναι το πιο ζεστό κομμάτι). Αναφέρουμε ότι το 2005 ξεκίνησε από τη 5η κατηγορία, ανέβηκε το 2009 στην 1η και το 2018 στέφτηκε πρωταθλήτρια. Το ολοκαίνουργιο Εθνικό στάδιο Stožice είναι η έδρα της (16,000 θεατές). Ο Ίλια Στόλιτσα ανέλαβε προπονητής το 2018, αυτή τη στιγμή στο ρόστερ της υπάρχουν 13 ξένοι παίκτες.
ΤΟΡΠΕΝΤΟ: Τορπίλη στο όνομα, αλλά…
Το Τορπέντο (τορπίλη) ήταν συχνό όνομα για ομάδες στην πρώην Σοβιετική Ένωση και έτσι βαφτίστηκε η ομάδα στο Κουταϊσι. Έβγαλε κάποτε μερικούς σπουδαίους παίκτες, ένας εξ΄αυτών ο Ραμάζ Σεγκέλια (το γήπεδο της φέρει το όνομα του) Είχε σποραδικές παρουσίες στη 1η κατηγορία, αλλά μετά το 1990, την διάλυση της ΕΣΣΔ και την ανεξαρτησία της Γεωργίας, έλαβε φυσικά μέρος στο εθνικό πρωτάθλημα της νεοσύστασης χώρας. Κάποια στιγμή πήγε κορυφή, πήρε 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα (00, 01, 02). Αργότερα αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και έπεσε στη 2η κατηγορία. Τη τελευταία διετία έδειξε πάλι σημάδια ανάκαμψης, πήρε το κύπελλο το 2016 και το πρωτάθλημα το 2017. Στη τρέχουσα σεζόν, δεν πάει καλά με την υπεράσπιση του τίτλου της (είναι 5η σε 14 αγώνες). Η αγωνιστική της ετοιμότητα είναι ίσως το μόνο ατού της, αν βρεθεί στο δρόμο του ΑΠΟΕΛ. Κατά τα άλλα, με παίκτες μόνο από τη Γεωργία και ένα Ουκρανό, αλλά και με κακή ιστορία στην Ευρώπη (2 προκρίσεις σε 14 συμμετοχές, συντριβή στην τελευταία απόπειρα με 1-8 συντελεστή γκολ κόντρα στην Τρενσίν Σλοβακίας), δεν δείχνει ιδιαίτερα απειλητική.
Ο 40χρονος Καχαμπέρ Τσκετιάνι την καθοδηγεί από το 2016 και η παρουσία του έφερε δύο τίτλους.
ΝΤΟΥΝΤΕΛΑΝΖ: Η γνωστή των «γαλαζοκιτρίνων»
Η ομάδα από το Λουξεμβούργο, είναι η πλέον γνωστή υπό την έννοια ότι αντιμετώπισε πέρσι τον ΑΠΟΕΛ. Η Κυπριακή ομάδα κέρδισε με 1-0 και στα δύο παιχνίδια. Η γενική εκτίμηση για την Ντουντελάνζ ήταν θετικότατη, μάλλλον αποδείχτηκε πολύ καλύτερη του αναμενομένου. Μία ομάδα που έχει την δυνατότητα να εργοδοτεί 17 ξένους παίκτες, έστω και αν οι περισσότεροι είναι μέτριου επιπέδου, σημαίνει πως έχει υγεία και φιλοδοξίες. Άλλωστε κυριαρχεί στο μικρό Δουκάτο, πήρε 14 πρωταθλήματα από το 2000 και τρία συνεχόμενα από το 2016. Ο γιος του Κλάους Τοπμέλερ, ο 37χρονος Ντίνο είναι ο προπονητής της.
ΣΚΕΝΤΙΓΙΑ: Αλβανικό χρώμα, ευρωπαϊκές υπερβάσεις
Ο ΑΠΟΕΛ έχει ταξιδέψει πολλές φορές στα Σκόπια, μόνο που η Σκέντιγια έχει τις ιδιαιτερότητες της, Το όνομα απέχει από τα κλασσικά Σλαβικά και παραπέμπει σε Αλβανικό. Άλλωστε το Τέτοβο όπου εδρεύει η Σκέντιγια κατοικείται κατά 50% από Σκοπιανούς αλβανικής καταγωγής . Το ίδιο (η καταγωγή) ισχύει για τους πλείστους παίκτες και τον προπονητή. Η Σκέντιγια πήρε το 2ο της πρωτάθλημα το 2018, αλλά το αξιοσημείωτο είναι το εξής: Για δύο συνεχόμενες χρονιές (16-17, 17-18), έπαιξε στα πλέι-οφ του Γιουρόπα Λιγκ. Απέκλεισε με εντυπωσιακή πορεία τη πρώτη χρονιά τις Κρακόβια Πολωνίας, Νέφτσι Μπακού και Μλάντα Τσεχίας, αλλά αποκλείστηκε από την Γκεντ Βελγίου με 0-4, 1-2. Πέρσι έβγαλε εκτός τις Ντάτσια Μολδαβίας, Ελσίνκι, Τρακάι Λιθουανίας πριν πέσει πάνω στην Μίλαν και αποκλειστεί με 0-1 και 0-6.
ΣΟΥΝΤΟΥΒΑ ΜΑΡΙΟΠΟΛ: Η Σιόν… ξέρει
Άλλη μία ομάδα που έφτασε πέρσι ένα βήμα από τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Με πορεία που άφησε πολλούς άφωνους η Σουντούβα, απέκλεισε τις Σαχτάρ Σολιγκόρσκ, Λιεπάγια Λετονίας και μετά την Σιόν (3-0, 4-1!), ενώ δυσκόλεψε αρκετά την Λουντογκόρετς (0-0, 0-2). Για τα δεδομένα του Λιθουανικού ποδοσφαίρου (εκεί λένε μπάσκετ και πάλι μπάσκετ), ήταν μεγάλη υπόθεση. Στα εγχώρια, αφού για χρόνια γυρόφερνε τη κορυφή, την κατέκτησε τελικά το 2017. Πάει φορτσάτη για υπεράσπιση, αφού με αγώνα στο χέρι και μετά από 16 αγωνιστικές έχει διαφορά 9 βαθμούς από τη 2η. Διαθέτει 10 ξένους παίκτες, ένας εξ αυτών είχε ένα σύντομο πέρασμα από την Ομόνοια. Ο λόγος για τον Ντούσαν Τάντιτς.
