Ψυχωμένη, αποφασισμένη αλλά θα της μείνει το... «τι θα γινόταν αν...»

Η Ομόνοια μπήκε στο γήπεδο αποφασισμένη με ένα και μόνο στόχο. Να κερδίσει και να πάρει γερό προβάδισμα πρόκρισης. 

Έκανε τα πάντα για να το πετύχει. Αν είχε και λίγη τύχη, σίγουρα θα κέρδιζε με 2 ή και 3-0. Αυτό δεν έγινε και έτσι έχει μια ακόμη πρόκληση μπροστά της στην Ουγγαρία για να το καταφέρει.

Ο Νταμπράουσκας διάβασε ένα ακόμη παιχνίδι άψογα και η κίνηση του να ξεκινήσει τον Εβάντρο Κοστα αντί του Χάμπου φαίνεται να δούλεψε σε μεγάλο βαθμό. Μέχρι το πρώτο μισάωρο θα μπορούσε να προηγείται μάλιστα και με 2-0.

Αυτό δεν έγινε αλλά το αν σημαίνει κάτι ή όχι, είναι σχετικό και θα φανεί στην πορεία.

Γενικά είδαμε μια Ομόνοια σε αυτό το χρονικό σημείο να παρουσιάζει ωραίο και στρωτό ποδόσφαιρο και να δείχνει ότι μπορεί να βρει τρόπους να ξεκλειδώσει άμυνες και ομάδες που αμύνονται μαζικά.

Αυτό είναι και το πιο θετικό που μπορεί να κρατήσει κάνεις από το σημερινό παιχνίδι, γιατί δεν γίνεται, όταν φτιάχνεις φάσεις θα πετύχεις και γκολ κάποια στιγμή.

Στα θετικά και το γεγονός ότι δεν δέχτηκε τέρμα η Ομόνοια. Αυτό θα επιδιώξει να κάνει και στην Ουγγαρία και με βάση το τι είδαμε σήμερα, θεωρούμε πώς μπορεί να κάνει το δικό της παιχνίδι και εκεί, επιβάλλοντας το ρυθμό της και όντας κυρίαρχη στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτός είναι ο στόχος της άλλωστε και φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα!

Υ.Γ.
Ο Κακουλλής έφυγε όπως του άξιζε. Με όλο το γήπεδο να φωνάζει το όνομα του, αναγνωρίζοντας την προσφορά του.
Το πρώτο όνειρο του έγινε πραγματικότητα και πλέον φεύγει για το εξωτερικό για να εκπληρώσει ένα ακόμα ένα όνειρο του.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο