- Ανέλυσε την αντίπαλο του Παναθηναϊκού ο Αναστασίου
- Ψάχνει έδρα για το ματς με τον Παναθηναϊκό η Βίκινγκουρ
Αν κάτι άφησε ως κληρονομιά στις επόμενες γενιές ο Ότο Ρεχάγκελ εκτός από το ότι «στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο», είναι η θεωρία πως «απαγορεύεται να κοιτάς το μεθεπόμενο βήμα πριν από το επόμενο, διότι είναι βέβαιο ότι θα σκοντάψεις».
Βέβαια, αυτό αφορά τις ομάδες, τους παίκτες και τα προπονητικά τους επιτελείο. Στους οπαδούς κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει τα όνειρα, τους υπολογισμούς, τις προσδοκίες. Κι όταν μιλάμε για μία ομάδα που έχει παίξει έναν ευρωπαϊκό τελικό και έχει βρεθεί ήδη τρεις φορές στα ημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι δύσκολο να απαγορεύσεις να ρίχνει κλεφτές ματιές για το τι υπάρχει μετά την Βίκινγκιουρ.
Ξεκάθαρο φαβορί
Η κληρωτίδα έφερε στον δρόμο του Παναθηναϊκού για τα πλέι-οφ του Conference League τους Ισλανδούς, με το πρώτο παιχνίδι να διεξάγεται στις 13 Φεβρουαρίου πιθανότατα σε άλλη χώρα (το γήπεδο της Βίκινκγιουρ δεν πλοιρεί της προδιαγραφές της ΟΥΕΦΑ) και την ρεβάνς μία εβδομάδα αργότερα στο ΟΑΚΑ.
Να σημειώσουμε ότι το νέο πρωτάθλημα Ισλανδίας θα ξεκινήσει τον Απρίλιο και εκείνη την χρονική περίοδο, οι Ισλανδοί θα προσπαθήσουν να βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση μέσω των υποχρεώσεων τους για το Κύπελλο του Ρέικιαβικ, κάτι που οπωσδήποτε παίζει τον ρόλο του σε αυτό το επίπεδο.
Όπως και να το κάνουμε ο Παναθηναϊκός θα έχει την ετικέτα του φαβορί στο ζευγάρι με τους Σκανδιναβούς, μοιάζει να έχει υποχρέωση πρόκρισης στους «16» του Conference League, κάτι που ανοίγει τον δρόμο για όνειρα που δεν έχουν ταβάνι.
Η κλήρωση που γεννά όνειρα
Η 21η Φεβρουαρίου ενδεχομένως να αποδειχθεί η πιο καθοριστική ημέρα στην φετινή ευρωπαϊκή πορεία του τριφυλλιού. Διότι αν βρίσκεται στην κλήρωση που θα διεξαχθεί εκείνη την ημέρα στην Νιόν (αν δηλαδή αποκλείσει την Βίκινγκιουρ) θα μάθει αν ο αντίπαλος του στους «16» θα λέγεται Ραπίντ Βιέννης ή η Φιορεντίνα (δεν υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείται στοιχειωδώς με το ποδόσφαιρο και ο οποίος δεν θα επέλεγε τους Αυστριακούς), αλλά και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό.
Αν στον bracket ως τον τελικό θα έχει στο δικό του μονοπάτι την Τσέλσι, που είναι η ομάδα που θέλουν να αποφύγουν όλοι στην διοργάνωση. Όπως ο Παναθηναϊκός θα περιμένει να μάθει αν θα παίξει με τους Αυστριακούς ή τους Ιταλούς, έτσι και ο νικητής του ζευγαριού της Γάνδης με την Μπέτις θα περιμένει να μάθει αν θα παίξει με την Τσέλσι ή την Γκιμαράες.
Για να το πούμε με πιο απλά λόγια: στο ιδεατό σενάριο ο Παναθηναϊκός θα ήθελε να αποφύγει την Φιορεντίνα στους «16» και συνάμα ο νικητής του ζευγαριού Γάνδης-Μπέτις να παίξει με την Γκιμαράες, κάτι που σημαίνει ότι οι Λονδρέζοι τοποθετούνται αυτόματα στο άλλο bracket και αποφεύγουν οποιαδήποτε διασταύρωση με τον Παναθηναϊκό, εκτός από τον τελικό του Βρότσλαβ!
Κάθε λεπτομέρεια μετράει
Μία από τις μεγάλες καινοτομίες των φετινών κυπέλλων Ευρώπης είναι πως ουσιαστικά τα μονοπάτια μέχρι τον τελικό προκαθορίζονται από την τελική θέση που παίρνουν οι ομάδες στην League phase.
Εκεί, κάθε λεπτομέρεια παίζει ρόλο. Αν οι πράσινοι είχαν κερδίσει με (το αγαπημένο τους φέτος) 1-0 την Ντινάμο Μινσκ, τότε στην πενταπλή ισοβαθμία που δημιουργήθηκε στους 10 βαθμούς θα είχαν υποχωρήσει από την 13η, στην 16ή θέση και το μονοπάτι θα ήταν απείρως πιο δύσκολο.
Από την άλλη, αποδείχθηκε ότι αν είχε κρατήσει το 1-0 στην Βοσνία επί της Μπόρατς, τότε με 12 βαθμούς θα είχε τερματίσει στην πρώτη οκτάδα και θα βρισκόταν ήδη στους «16» αφού θα είχε αποφύγει τα παιχνίδια των πλέι-οφ!
Με τα «αν» όμως δεν φτιάχνεις πραγματικότητες. Η ουσία είναι πως στον Παναθηναϊκό εκείνος ο σκληρός καλοκαιρινός αποκλεισμός στα πέναλτι από τον Άγιαξ (και φυσικά η μετέπειτα πρόκριση επί της Λανς), ενδεχομένως να «έφτιαξε» όλο το ευρωπαϊκό του μέλλον. Κι εξηγούμαστε. Στο πολύ πιο βατό Conference League, το τριφύλλι είχε την ευκαιρία να συγκεντρώσει 10 βαθμούς και να βελτιώσει εντυπωσιακά το συλλογικό του ranking πενταετίας.
Χτίζει για το μέλλον
Ο Παναθηναϊκός σκαρφάλωσε ήδη στην 112η θέση στην Ευρώπη με 13.500 βαθμούς εκ των οποίων οι 8.500 συγκεντρώθηκαν μόνος φέτος, έναντι 5.000 αθροιστικά την προηγούμενη τετραετία!
Μόνο μέσω της 13ης θέσης στην League phase, οι πράσινοι πήραν ως μπόνους 1.500 βαθμούς και έχουν την ευκαιρία να ανεβάσουν κι άλλο το συλλογικό τους ranking αφού κάθε νίκη (εξαιρούνται οι αγώνες πλέι-οφ που μετράνε μόνο για την βαθμολογία χωρών και όχι στο συλλογικό ranking) δίνει 2.000 βαθμούς και κάθε πρόκριση άλλους 0.500.
Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, το τριφύλλι αν φτάσει μακριά στην σεζόν μπορεί να πλησιάσει το ψυχολογικό όριο των 20.000 βαθμών, να μπει στο Τοp-90 και να αποφεύγει μελλοντικά στα καλοκαιρινά προκριματικά θηρία όπως ο Άγιαξ, η Μαρσέιγ, η Λανς και ούτω καθεξής.
Συνάμα, θα χτίσει μία βάση, πάνω στην οποία θα μπορεί να πατήσει στα επόμενα χρόνια, ώστε να βελτιώσει ξανά το ευρωπαϊκό του προφίλ.
Μία λεπτομέρεια που μπορεί να αποβεί καθοριστική, ακόμα και το προσεχές καλοκαίρι, αφού αν ο Παναθηναϊκός τερματίσει σε μία από τις δύο πρώτες θέσεις στο πρωτάθλημα, τότε θα συμμετάσχει στα προκριματικά του Champions League (είτε στο μονοπάτι των πρωταθλητών είτε σε αυτό των μη πρωταθλητών) όπου συχνά οι καλές κληρώσεις παίζουν τον πιο καθοριστικό ρόλο.
Ο κανονικός Panathinaikos μπορεί!
Αυτό όμως αφορά κυρίως το μέλλον. Πάμε ξανά στο φέτος. Στο μονοπάτι του Παναθηναϊκού από εδώ και πέρα. Αν περάσει την Βίκινγκιουρ, τότε στους «16» θα κληθεί να παίξει είτε με την Ραπίντ Βιέννης ή την Φιορεντίνα, ενώ γνωστό είναι και το κουαρτέτο αντιπάλων από το οποίο θα προκύψει ο πιθανός αντίπαλος στους «8», που θα είναι μία εκ των Τζουργκάρντεν, Λουγκάνο, Τσέλιε, ΑΠΟΕΛ.
Για την οικονομία της συζήτησης, ας κάνουμε την υπόθεση εργασίας ότι η Τσέλσι πάει στο άλλο bracket στην κλήρωση της 21ης Φεβρουαρίου. Τότε σε έναν υποτιθέμενο ημιτελικό, ο Παναθηναϊκός θα σταυρώσει με μία εκ των Γάνδη, Μπέτις, Γκιμαράες, Γιαγκελόνια, Τσουκαρίτσκι, Λέγκια Βαρσοβίας, Σερκλ Μπριζ!
Κοιτώντας όλα τα ονόματα, προκύπτει άφοβα το συμπέρασμα πως αν ο ανέτοιμος, προβληματικός, δυσλειτουργικός, ελλειμματικός Παναθηναϊκός του καλοκαιριού κόντραρε στα ίσα τον Άγιαξ και απέκλεισε την Λανς, τότε ένας κανονικός Παναθηναϊκός μπορεί να είναι τουλάχιστον ισοϋψής με όλες αυτές τις ομάδες, με εξαίρεση την Τσέλσι και ενδεχομένως Φιορεντίνα, Μπέτις, τις οποίες επίσης μπορεί να αποφύγει!
Κι αν το δει κάποιος σε οπαδικό επίπεδο, ο κόσμος του τριφυλλιού έκανε την τελευταία του μεγάλη μαζική εκδρομή στο μακρινό 2010 στην Ρώμη, φέτος ίσως προκύψει η ευκαιρία για κάτι ανάλογο, η Βιέννη ή η Φλωρεντία μπορούν να αποτελέσουν ζέσταμα για κάτι ακόμα μεγαλύτερο.
Μήπως αξίζει η υπέρβαση;
Και το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι ένα: Μήπως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μπροστά σε μία ιστορική ευκαιρία για μία σημαντική ευρωπαϊκή πορεία; Μήπως προκύπτει μία καλή ευκαιρία για να πάει μακριά στο φετινό Conference League και να γίνει η μοναδική ελληνική ομάδα με τέσσερις παρουσίες σε ημιτελικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων; Μήπως πρέπει να παλέψει για υπερβάσεις την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, ώστε να κυνηγήσει με όσες περισσότερες πιθανότητες μπορεί την ευρωπαϊκή υπέρβαση;
Και για να το καλαμπουρίσουμε και λίγο ο φετινός τελικός του Conference League θα διεξαχθεί στο Βρότσλαβ λιγότερα από 200 χιλιόμετρα από το Κατοβίτσε και το Ταρνόβσκι Γκόρι, τις γενέτειρες του Κριστόφ Βαζέχα και του Γιόζεφ Βάντσικ αντίστοιχα, αυτή του Μπαρτόλομεϊ Ντραγκόφσκι (Γιαγκελόνια) είναι πολύ πιο μακριά σχεδόν 6 ώρες δρόμος με το αμάξι…
Πηγή: sdna.gr
