Ότι σπείρεις θα θερίσεις αναφέρει μια λαϊκή ρήση. Αυτό συμβαίνει και στον Απόλλωνα. Τα τελευταία χρόνια άλλαξαν πολλά στην ομάδα της Λεμεσού σε αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο. Σε νοοτροπία και φιλοσοφία. Στον τρόπο λειτουργίας. Διοικητική ηρεμία, προπονητική σταθερότητα και ποδόσφαιρο που και να μην είσαι φίλαθλος αυτής της ομάδας να μην είσαι σε ελκύει να το παρακολουθείς. Η εξαργύρωση των κόπων φαίνεται στο γήπεδο.
Χθες απέναντι στην Λάτσιο, η ομάδα του Σωφρόνη Αυγουστή έγραψε ιστορία. Έγινε η πρώτη Κυπριακή ομάδα που κέρδισε Ιταλική. Διατήρησε το εντός έδρας αήττητο της απέναντι σε Ιταλικές ομάδες ( ισοπαλίες με Λάτσιο, Αταλάντα και Ίντερ), πέτυχε την 5η φετινή της νίκη σε εντός έδρας αγώνα στην Ευρώπη (Στρουμπρας, Ζελέζνιτσαρ, Ντιναμό Μπρεστ, Βασιλεία, Λάτσιο).
Ο Απόλλωνας φανέρωσε και άλλα στοιχεία απέναντι στην Λάτσιο. Η ομάδα αυτή είχε χτισμένη πάνω σε επιθετική φιλοσοφία. Είναι ομάδα κατοχής, δημιουργίας ευκαιριών, έχει αυτή την πρωτοβουλία σχεδόν σε όλους τους αγώνες. Χθες απέδειξε ότι μπορεί να έχει και πολύ καλή αμυντική συμπεριφορά στο παιχνίδι του. Ότι μπορεί να χτυπήσει με κόντρα επιθέσεις. Για μια ομάδα που είχε χτισμένη με επιθετική φιλοσοφία δεν είναι εύκολο να την αλλάξεις την προσέγγιση σε έναν αγώνα. Όμως ο Απόλλωνας το πέτυχε.
Όλα αυτά δεν ήρθαν τυχαία. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Μόνο με σκληρή δουλειά και διατήρηση του πλάνου βγάζεις αυτή την εικόνα. Όποιοι ποδοσφαιριστές και να αγωνίζονται δεν διαφοροποιούν την ποιότητα αυτής της ομάδας. Αυτός είναι ο Απόλλωνας ο οποίος είναι να το πιείς στο ποτήρι.
