Το παρελθόν της Ζελέζνιτσαρ (αντίπαλος του Απόλλωνα στον 2ο προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ) δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με το σήμερα. Ακόμη και όταν απέκλεισε πριν 14 χρόνια την Ανόρθωση (άλλα τότε φυσικά τα δεδομένα και για τις Κυπριακές ομάδες), απείχε από το απόγειο της ιστορίας της.
Η ομάδα του Σαράγιεβο από τα μέσα της δεκαετίας του 60 μέχρι και αρχές των 80ς είχε την φήμη της ομάδας που έπαιζε επιθετικό, εντυπωσιακό ποδόσφαιρο αλλά και παρήγαγε σπουδαίους παίκτες. Ίσως το ψάξετε λίγο το μάτι σας θα πέσει στον Έντιν Τζέκο, αν πάτε πιο βαθιά στο χρόνο θα δείτε ονόματα που στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία είχαν μεγάλο εκτόπισμα, όπως ο Μπαζντάρεβιτς και ο Καταλίνσκι.
Θα βρείτε επίσης τον πρώην τεχνικό του Απόλλωνα Νέναντ Στάροβλαχ. Πάνω από όλους όμως ήταν ο Ίβιτσα Όσιμ με δεκαετή παρουσία. Θα τον θυμάστε ίσως από τη θητεία του στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Ο 77χρονος σήμερα Όσιμ ήταν σπουδαίος παίκτης, καταπληκτικός τεχνίτης, ο θρύλος της Ζελέζνιτσαρ. Λίγο τεμπελάκος όμως και λίγο νυχτοπερπατητής, αδίκησε τον εαυτό του. Αλλά στο γήπεδο, στη μέρα του, μάγευε.. Πόσο άραγε;
Στην ιστορία έμεινε η ατάκα ραδιοσχολιαστή σε αγώνα του Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος στα τέλη της δεκαετίας του 60: "Η μπάλα στη κατοχή του Ίβιτσα Όσιμ. Μέχρι να τη χάσει, προτείνω να ακούσουμε ένα τραγουδάκι και να επανέλθουμε σε λίγο.".
