Ούτε στο δεύτερο παιγνίδι του Τραμετσάνι στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ έφερε βελτίωση στην ομάδα.
Η νίκη μπορεί να ήρθε αλλά η εμφάνιση δεν ήταν βάσει προσδοκιών. Οι ποδοσφαιριστές συνέχισαν να προβληματίζουν και το ερώτημα που τίθεται είναι πότε θα επανέλθουν στο σωστό δρόμο. Πέρασαν τέσσερις μήνες από την έναρξη της περιόδου μα το ποδόσφαιρο που αποδίδουν παραμένει προβλέψιμο, άναρχο και μη εμπιστοσύνης. Δεν είναι η ομάδα που σε εμπνέει και σε κάνει να αισθάνεσαι σίγουρο ότι θα πάρει αυτό που θέλει στον αγωνισικό χώρο. Δεν είναι αυτή που ορίζει αποκλειστικά τους νόμους της στο γήπεδο. Μπορεί ο Μοράις να είπε μετά το τέλος πως υπάρχει το μέταλο και η νοοτροπία του νικητή, αλλά σε καμία περίπτωση τα πράγματα δεν είναι όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Το χθεσινό ματς είναι τρανό παράδειγμα. Ο ΑΠΟΕΛ είχε το καθαρό προβάδισμα 2-0 χωρίς μάλιστα να παίξει χαρισματικό ποδόσφαιρο, αλλά δεν το διαχειρίστηκε σωστά, με αποτέλεσμα να τρέχει στα τελευταία λεπτά για το γκολ. Η άμυνα από την στιγμή που υπήρξε ομαδική οπισθοχώρηση ταλαιπωρήθηκε και πέρασε δύσκολες στιγμές. Χρειάστηκε φυσικά το πέναλτι του Μερκή η απίθανη γκέλα του Ρόμο για να μετατραπεί σε 2-2 το σκορ, αλλά είναι φάσεις ενδεικτικές που αποδεικνύουν την έλλειψη εμπιστοσύνης.
Από την άλλη ο χρόνος για να δουλέψουν στον "Αρχάγγελο" λόγω των συνεχόμενων υποχρεώσεων δεν υπάρχει και αυτό σαφώς είναι θέμα, από την στιγμή που προσλήφθηκε νέος προπονητής. Ο Ιταλός προσπαθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και εν μέσω της προετοιμασίας των παικτών για κάθε παιγνίδι να περνά στους ποδοσφαιριστές του κάποια από τα θέλω του και την φιλοσοφία του.
Από σήμερα πάντως η προσοχή είναι στην Ομόνοια. Ο Ιταλός θα αναλύσει το βίντεο του αγώνα με την Αλκή και θα προσπαθήσει να μεταφέρει στους παίκτες του όσα είναι αναγκαία να έχουν στο μυαλό τους ενόψει του ντέρμπι αιωνίων.
