Μπορεί να αγχώθηκε στην τελευταία αγωνιστική, μπορεί σε κάποιες φάσεις να αδίκησε τον εαυτό του, στο τέλος όμως πήρε αυτό που του άξιζε. Ο λόγος για τον Άρη. Που επιστρέφει ως δευτεραθλητής μεν στην 1η κατηγορία (ισοβάθμισε με την ΠΑΕΕΚ, αλλά υστερούσε στα μεταξύ τους παιχνίδια) αλλά επιστρέφει ως η ομάδα που κέρδισε εντός των τεσσάρων γραμμών τους περισσότερους βαθμούς. Θα σήκωνε άρα και κούπα, αλλά ας όψεται η απόφαση των τριών βαθμών.
Όπως και να έχει, το πιο σημαντικό είναι πως οι ιθύνοντες του Άρη έκαναν αυτό που δήλωναν από καιρό. Ότι ήταν έτοιμοι για να επιστρέψουν στην 1η κατηγορία. Αγωνιστικά μεν, αλλά και οργανωτικά, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν σαφώς σε ψηλότερες απαιτήσεις. Βασικά λέχθηκε πως η "Ελαφρά Ταξιαρχία" λειτουργεί εδώ και καιρό με δομή σύλλογου 1ης κατηγορίας που προσωρινά παίζει στην 2η. Η άνοδος με τα καλύτερα αποτελέσματα είναι μία πρώτη απόδειξη.
Αυτή δε η ετοιμότητα, έρχεται στο καλύτερο σημείο.
Έρχεται μία χρονιά ορόσημο. Ο Άρης πρέπει να μείνει στη 1η κατηγορία την σεζόν 21-22 και αν τα καταφέρει μπορεί κάλλιστα να αλλάξει επίπεδο, βεληνεκές. Απλός ο λόγος, ιδού και το εφαλτήριο. Μάιο του 22, θα μπει στο παλατάκι του, στο νέο στάδιο Λεμεσού και ο καθένας καταλαβαίνει τι εστί αυτό για μία ομάδα. Μεγάλη υπόθεση να κάνει ποδαρικό από τα σαλόνια. Τόσο μεγάλη όση και η σημασία της φετινής κομβικής ανόδου.
