Μία μόνο ματιά στη βαθμολογία και φαίνεται αυτόματα η τεράστια σημασία της νίκης. Ακόμη και η ισοπαλία θα ήταν ουσιαστικά καταδικαστική.
Νίκη που δίνει προοπτική. Η Ομόνοια πλησίασε στους τρεις βαθμούς τη Νέα Σαλαμίνα (υπερισχύει και σε πιθανή ισοβαθμία), έβαλε πίεση σε Ανόρθωση, ΑΕΚ.
Θα πάει με καλό ηθικό στη Πάφο και στο καλό πρόγραμμα τριών αγώνων (ακολουθούν Ερμής- Δόξα) ξέροντας πως κάθε νίκη της θα έχει διπλό κέρδος, αφού θα υπάρχουν αγώνες ανάμεσα στους ανταγωνιστές της.
Σημείο αναφοράς η διαχείριση του αγώνα με τη Σαλαμίνα. Ο Αναστασίου είχε περιορισμένες επιλογές και τις διαχείριστηκε πολύ καλά. Έπαιξε με το χρόνο και την υπομονή, έριξε τους Κολοβό, Μαυρία στο σημείο που θα του έδιναν με βάση ετοιμότητα το 100%.
Αλλαγές που πέτυχαν απόλυτα. Οι δύο νεοφερμένοι, αλλά και ο 3ος, ο Ατζαγούν δείχνουν ξεκάθαρα πως έχουν ποιότητα και επίπεδο για να κάνουν διαφορά στην ομάδα. Μέχρι στιγμής η εικόνα είναι σχεδόν άψογη.
Το δεύτερο σημείο διαχείρισης είναι αρνητικό. Η Ομόνοια δέχτηκε πάλι εύκολο γκολ, ενώ αμέσως μετά το 2-0, έπαθε σχεδόν μπλακ άουτ και κινδύνεψε να απωλέσει ολοκληρωτικά το προβάδισμα. Ακόμη και μετά το 3-1 δεν ηρέμησε απόλυτα. Η εικόνα αυτή δεν είχε να κάνει με τακτική και διάταξη, αλλά με υπολείμματα μίας κακής νοοτροπίας που δημιουργήθηκε από την αρχή της σεζόν και παρά τη μεγάλη πρόοδο αφήνει ακόμη ίχνη.
